T ile Başlayan Erkek Bebek İsimleri 2024: T Harfi ile Başlayan Erkek İsimleri ve Anlamları Nelerdir?

Bebek bekleyen çiftlerin en oldukca üstünde durdukları konulardan bir tanesi de adlar. Adam bebeklerine isim verirken kulağa hoş gelmesine dikkat eden çiftler anlamları mevzusunda da araştırma içine giriyorlar. Adam bebekleri için keşfedilmemiş, birbirinden güzel adlar bulunuyor.

A’dan Z’ye Adam Bebek İsimleri ve Anlamları

 

 

T Harfi ile Süregelen Adam Bebek İsimleri ve Anlamları

 

Tabgaç: Yüce, saygıdeğer.

Tacal: “Üstün ol, baş ol” anlamında kullanılan bir ad.

Tacettin: Taca ilişkin

Taci: Taç ile ilgili

Tacim: Noktalama.

Tacir: Ticareti meslek edinmiş olan kimse.

Tacver: Taç sahibi padişah.

Taçkın: Gurur

Tagay: Tabanca. 2. Annenin adam kardeşi, dayı.

Tağ: Dağ.

Tağalp: Dağ şeklinde yiğit

Tağar: Kap, çanak, küp, çömlek.

Tağay: Tabanca. 2. Annenin adam kardeşi, dayı. – bk. Tagay

Tağman: Dağ şeklinde iri yarı, heybetli kimse.

Taha: Hz. Ömer’e müslüman olmadan ilkin okunan ilk sure; Kuran’ da 20. Sure ismidir. Sermek, yaymak, döşemek manasına gelen fiildir.

Tahir: Temiz, temiz

Tahsin: Beğenip, alkışlanan, kale şeklinde sağlam

Taip: Tövbe eden.

Takdir: Beğenme, kıymet verme.

Taki: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.

Takiyettin: Dindar, mümin.

Talas: Rüzgârın kaldırdığı toz; fırtına; kasırga

Talat: Yüz, çehre, çehre

Talay: Büyük deniz, büyük dere

Talayer: Oldukça yiğit, deniz eri denizci

Talayhan: Dal şeklinde kağan

Talaykan: Denizci bir soydan gelen kimse.

Talaykoç: Denizci yiğit.

Talaykurt: Denizci yiğit.

Talaykut: Mutlu denizci.

Talayman: Deniz adamı, denizci.

Talaz: Dalga, kasırga

Talha: Zamk ağacı / İslam dinini kabul eden ilk 10 kişiden biri, cennetle müjdelenmiştir.

Tâlha/Talha: Zamk ağacı.2. İslâm dinini kabul eden ilk on kişiden biri.

Ikincil: Şans

Şans: Talih, baht.

Talip: İstekli, isteyen, talep eden

Talu: İyi, güzel, seçilmiş, seçkin

Taluy: Deniz, büyük dere. 2. Oldukça, fazla.

Taluyhan: Denizlerin hükümdarı. – bk. Talayhan

Tamal: “Bütünüyle ele geçir” anlamında kullanılan bir ad..

Tamar: Damar

Tamay: Dolunay.

Tamçelik: Çelik şeklinde kuvvetli kimse.

Tamer: Her şeyi ile yiğit olan

Tamerk: Tam kuvvetli, özerk

Tamkan: Asil kimse

Tamkoç: Koç şeklinde kuvvetli kimse.

Tamkurt: Kurt şeklinde kuvvetli kimse.

Tamkut: Oldukça mutlu, talihli kimse.

Tamtürk: Tümüyle Türk, herşeyi ile Türk

Tan: Şafak, alaca karanlık

Tanaçan: Şafak şeklinde oluşturulan, aydınlatan

Tanaçar: Şafak vaktinde açar

Tanağar: Şafak vaktinin kızıllığı, şafak ağırtısı

Tanal: Şafak vaktinin al rengi

Tanalp: Şafak şeklinde aydınlık ve yiğit; şafak yiğidi

Tanay: Şafaktaki ay

Tanaydın: Şafak aydınlığı

Tanberk: Şafak şeklinde aydınlık ve sağlam kimse

Tanbey: Şafak beyi, şafak vaktinin beyi

Tancan: Şafak vakti doğan can

Tandoğan: Ağaran şafak; şafakta doğan

Tandoğdu: Şafak vakti dünyaya gelecek olan

Tandoruk: Doruktan yükselen şafak

Tanel: Eli ile ışık getiren

Taner: Şafak şeklinde parlayan er

Tanercan: Şafak şeklinde güzel ve can yiğit

Tanerk: Şafak gücü; kuvvetli şafak

Tanfer: Tan vakti

Tangüç: Şafak gücü

Tanhan: Şafak kağan

Tanıl: Herkesçe bilinme, tanınma

Tanju: Türk hükümdarlarına Çinliler tarafınca verilen san

Tank: Sabah yıldızı, venüs. 2. Yol.

Tankut: Şafak luğu

Tankutlu: Uğurlu şafak, kutlu şafak

Tanrıöver: Güzelliği ve dürüstlüğüyle Tanrı övgüsüne kavuşmuş olan. 2. Tanrıcı.

Tanrıverdi: Tanrı’nın sevgili kulu. Tanrı vergisi olan.

Tansal: Güzelliğiyle nam salan.

Tansan: Güzelliğiyle nam salmış olan.

Tansel: Tan vaktinin güzelliğini kendinde yansıtan.

Tansen: Hakkaten güzelsin.

Tanser: Güzelliğin bilinsin.

Tansev: Şafağı seven kimse

Tansever: Güzeli sever.

Tansı: Tan kadar güzel.

Tansoy: Şafak şeklinde güzel soydan kimse

Tansu: 1.Doğaüstü vaka, mucize. 2. Doğaüstü ve fanatik olunası güzellik.

Tantürk: Şafak şeklinde Türk

Tanuğur: Şafak vaktinin uğuru

Tanver: Işık saç

Tanyel: Güzelliğin rüzgar şeklinde etkili.

Tanyer: Şafağın doğduğu yer

Tanyeri: Güneş doğmak üzereyken aydınlanan yer.

Tanyıldız: Göz kamaştıran bir güzelliğe haiz olan. 2. Çoban yıldızı.

Tanyol: Şafak yolu. 2. Tan vakti.

Tanyu: Hakan, kağan, hükümdar; Çinliler’in eskiden Türk hakanlarına verdiği unvan

Tanyualp: Yiğit kağan

Tanyutekin: Biricik kağan, yiğit şehzade

Tanyücel: Şafak vakti yüce ol

Tanyüz: Güzel yüzlü.

Tanzer: Altın rengindeki şafak

Taran: Tarla, geniş toprak, geniş yer

Tarcan: Ayrıcalıklı dost

Tardu: Armağan, armağan

Targan: Ayrıcalıklı, saygı duyulan.

Tarhan: Asil kimse, bey varsıl kimse

Tarık: Sabahyıldızı

Ziraat: Toprak üstünde meydana getirilen emek harcama.

Tarik: Terk eden, bırakan, vazgeçen.

Tarkan: Ayrıcalıklı, saygı duyulan

Taşad: Adı şeklinde kendisi de sert olan şahıs.

Taşan: Çoşkulu olan.

Taşar: Kabına sığmaz, coşar, coşkun

Taşcan: Taş şeklinde sıhhatli kimse

Taşdemir: Taş ve demir şeklinde kimse

Taşel: Sert elli

Taşer: Taş şeklinde sert yiğit

Taşhan: Sert hükümdar.

Taşkan: Taş şeklinde sağlam bir kandan gelen

Taşkent: Özbekistan’ın başkenti. 2. Şehrin zorlukları karşısında sert olabilen.

Taşkın: Coşkun sular şeklinde hareketli şahıs

Taşkınad: Adı şeklinde kendisi de coşkulu olan.

Taşkınalp: Coşkulu yiğit.

Taşkınay: Ay şeklinde güzel ve coşkulu.

Taşkınel: Coşkulu el. 2. Coşkun şahıs.

Taşkıner: Kabına sığmayan yiğit, coşkun yiğit

Taşkınhan: Coşkulu hükümdar.

Taşkınkan: Coşkulu bir soydan gelen.

Taşkınsoy: Coşkulu bir soydan gelen.

Taşkıntay: Coşkulu genç.

Taşkıntürk: Coşkulu Türk.

Taştan: Taş şeklinde, taştan yapılmış şeklinde sağlam, taştan yapılmış

Taştekin: Taştan yapılmış ve biricik olan; taş şeklinde sağlam şehzade

Tatar: Bir Türk kavmi

Tatarhan: Tatar hükümdarı

Tatarkan: Tatar soyundan gelen kimse.

Tatarsoy: Tatar soyundan gelen kimse.

Tav: Işık.

Tavık: Güneşli havada yağan yağmur.

Tavlan: Tavlanmak işi.

Tavlı: Tavlanılmış. Tay

Tayak: Sığınılacak şey, esirgeyen sakınan.

Tayanç: Sırrını sakınan, sırdaş

Tayaydın: Nur yüzlü çocuk.

Taybars: Yavru pars

Taybek: Genç ve kuvvetli.

Tayberk: Bağımsız davranabilecek kadar kuvvetli ve şimşek kadar süratli olan taya benzer şahıs

Tayboğa: Boğa kadar kuvvetli.

Taycan: Genç ve kuvvetli kimse, tay canlı

Taydaş: Gençler.

Taydemir: Genç ve kuvvetli.

Tayfun: Şiddetli rüzgâr

Tayfur: Bir ufak kuş cinsel

Taygan: Eşi olmayan, biricik

Taygun: Çocuk, torun

Tayguner: Yiğit çocuk

Tayı: Bir işi kendi isteğiyle icra eden.

Tayip: İyi, hoş, güzel

Taykut: Genç ve kutlu, uğurlu

Taylan: İnce, kibar, uzun boylu güzel kimse

Taylaner: Uzun boylu ve yakışıklı yiğit

Tayman: Genç

Taymaz: Dengeli şahıs.

Taypars: Pars şeklinde kuvvetli genç.

Taytimur: Genç demir

Tayyar: Uçan, uçucu

Tayyib: İyi, hoş oldukca temiz

Tayyip: İyi, güzel, hoş.

Teber: Dervişlerin taşıdıkları yarım ay biçimindeki balta.

Tecelli: Görünme, ortaya çıkma

Tecer: Becerikli

Tecik: Tutumlu, idareli.

Tecimen: Ticaretle uğraşan.

Tecimer: Ticaretle uğraşan.

Tecir: Celepçilikle uğraşan.

Teda: Esin.

Tedü: Deneyimli, akıllı.

Tefik: Yalan söyleme, kara çalma atma.

Tegin: Uğurlu

Tekalp: Biricik yiğit, tek yiğit

Tekant: Biricik yemin, tek yemin

Tekay: Eşi benzeri görülmemiş, ay şeklinde güzel.

Tekbay: Eşi olmayan bir saygınlığı olan

Tekcan: Biricik sevgili

Teker: Eşi benzeri bulunmayan yiğit

Tekeş: Birbirine uyan.

Tekil: Eşi olmayan.

Tekin: Uslu, uğurlu, tek, şehzade, prens

Tekin Alp: Şehzade, yiğit

Tekinad: Uğurlu ad.

Tekinalp: Biricik yiğit; yiğit, şehzade

Tekinay: Uğurlu ay.

Tekindağ: Uğurlu dağ,

Tekinel: Uğurlu el.

Tekiner: Er şehzade, yiğit şehzade

Tekinhan: Uğurlu hükümdar.

Tekinkan: Uğurlu soydan gelen.

Tekinkılıç: Uğurlu kılıç.

Tekinsoy: Biricik soydan, biricik soy

Tekinsu: Temiz su.

Tekintay: Uğurlutay.

Tekintuğ: Uğurlu başlık. .

Tekintürk: Uğurlu Türk.

Tekiz: Bir tek iz; ikiden azız, biriz

Tekmil: Olgunlaştırma. 2. Bitirme, tamamlama, bütünleme.

Tekok: Bir ok

Tekol: Biricik olasın

Tekoşer: Bilgili, şuurlu.

Tekoşin: Kavga, savaşım.

Teköz: Benzersiz bir dürüstlük karakteri taşıyan.

Teközer: Benzersiz bir dürüstlük karakteri taşıyan yiğit şahıs.

Teksen: Yalnızca sen

Teksoy: Biricik soy

Tektaş: Oldukça kıymetli, kolay kolay bulunmayan.

Tekün: Oldukça meşhur.

Telim: Kibir, kibirli.

Temel: Aslolan olan, mühim

Temen: Kıymet.

Temir: Demir.

Temirkut: Demir şeklinde kuvvetli.

Temiz: Her anlamda temiz olan.

Temizad: Adı şeklinde kendide dürüst oları.

Temizalp: Dürüstlüğü ve yiğitliği konuşulan.

Temizcan: Dürüst ve içten dost.

Temizel: Dürüst insan.

Temizer: Dürüst şahıs.

Temizhan: Dürüst hükümdar.

Temizkal: Her anlamda dürüstlüğünü koru.

Temizkan: Dürüst bir soydan gelen.

Temizol: Her anlamda dürüstlüğünü koru.

Temizöz: Dürüst karakterli.

Temizsan: Dürüstlüğüyle anılan.

Temizsoy: Dürüst bir soydan gelen.

Temiztay: Dürüst genç

Temiztürk: Dürüst Türk.

Temren: İlkel silahların ucundaki sivri demir.

Temuçin: “Timuçin” adının bir başka söyleniş biçimi.

Temür: Demir.

Tengiz: Deniz.

Teoman: Duman/ Hun İmparatoru Mete’ nin babası

Tercan: Delikanlı.

Terim: Kavram

Terşeref: Şerefli, namuslu, saygı duyulan.

Teşrif: Şereflendirme, onurlandırma.

Tetik: Acele davranan, çevik, dikkatli, uyanık. 2. Dikkat ve itina gerektiren nazik iş. 3. Yakıcı silahları ateşlemek için çekilen ufak manivela.

Tetikel: Becerikli el 2. El hüneri olan.

Tetiker: Dikkatli, uyanık yiğit,

Tevfik: Başarıya ulaştırma

Tevhid/Birleştirme: Birleştirme. 2. Tanrı’nın tek olduğuna inanmak. 3. Tanrı’ın birliği inancını işleyen

Birleştirme: Tanrı’ın birliğine inanma, bir sayma, bir olarak bakma

Tevs: Sakinlik, durgunluk.

Tevsen: İnatçı.

Teyan: Botanda Kürt aşireti.

Teyfik: Uygun duruma getirme, Tanrı’nın yardımına kavuşma

Teymin: Uğurlu olsun.

Teytik: “Tevfik” isminin bir başka halde söylenişi.

Sav: Acele olan, süratli olan.

Tezal: Hızlan.

Tezalp: Telaşlı yiğit, sav canlı yiğit

Tezcan: Telaşlı, işi süratli icra eden

Tezel: Acele elli

Tezer: Süratli davranan yiğit

Tezeren: Acele yetişen

Tezkan: İçi içine sığmayan, kanıkaynayan.

Tezkinsoy: Biricik soydan, biricik soy

Tezok: Acele giden ok

Tezol: Elini acele tut

Tınaz: Ot, saman; savrulmaya hazır ekin

Tıtan: Yunan mitolojisinde kuvvetli şahıs.

Tibet: Çin’in batısında özerk bir bölge

Tilmaç: Çevirmen.

Timuçin: Sağlam, demir şeklinde

Timur: Demir. Türk- Moğol imparatoru

Timurcan: Demir şeklinde sağlam can

Timurhan: Demir han, sert kağan

Timurkan: Demir şeklinde sağlam kan

Timurlenk: Timurlar hanedanının kurucusu ve ilk hükümdar.

Timuröz: Karakteri demir şeklinde olan. 2. Sağlam kişilik.

Timurtaş: Demir taş

Tin: Tepe, zirve, sağlam.

Tinkut: Talihli ve mukaddes bir kişiliği olan.

Tirmeh: Temmuz

Tokalp: Gözü gönlü tok olan yiğit.

Tokay: Dolunay, varlıklı, dere kıvrımı.

Tokcan: Doymuş kimse

Tokdemir: Sağlam demir.

Toker: Gözü gönlü tok yiğit

Tokgöz: Gözü gönlü tok olan.

Tokhan: Gözü gönlü tok hükümdar.

Toktamış: Bir yerde yerleşik oturan

Toktaş: Tok gözlü ve taş şeklinde

Toktimur: Tok gözlü ve demir şeklinde; sağlam demir

Tokyay: Tok gözlü ve yay şeklinde çevik

Tolay: Topluluk cemaat

Tolga: Savaşçıların başlarına giyindikleri demir başlık, miğfer

Tolgahan: Kuvvetli önder

Tolgan: Gezinen.

Tolgay: Çevre, çevre

Tolon: Ay’ın on dördü, dolunay.

Tolonay: Dolunay, mehtap.

Tolun: Dolgun, dolun, bedir

Tolunay: Dolunay, tam ay

Tolunbay: Dolgun ve varlıklı

Tongal: Varlıklı, zengin.

Tongar: Yüce, yüce, kudretli.

Tonguç: İlk çocuk; çocuk

Topaç: Vücutça toplu ve sıhhatli. 2. Koni biçiminde ucu sivri oyuncak.

Topak: Avuç içinde yuvarlak bir şekil verilen hamur harcı parçası.

Topdemir: Top şeklinde yuvarlak demir.

Toper: Kuvvetli, yiğit.

Toperi: Kuvvetli, yiğit.

Toprak: Toz durumuna gelmiş türlü kütle kırıntılarıyla çürümüş organik cisimler bütünü / İnsanın yaratıldığı ham madde / Yer küreyi kaplayan her şeyin ondan yeşerdiği ve ona döndüğü madde

Topuz: Ucu top biçiminde eski bir tabanca. 2. Top biçiminde toplanmış saç. 3. Bir şeyin elle tutulabilen çıkıntısı.

Tor: Toy, işe alışkın olmayan. 2. Olgunlaşmamış. 3. Çekingen, çömez, utangaç.

Toralp: Eğitilmemiş, toy yiğit

Toraman: Sonradan ortaya çıkan, sonradan türeyen; tombul, iri yapılı

Toran: Genç irisi.

Torban: Utangaç hükümdar.

Torcan: Utangaç.

Torel: Gururlu kimse.

Torgay: Serçe, tarla kuşu.

Torhan: Gururlu hükümdar.

Toril: Mardin bölgesinde bir bölge.

Torin: Asil, asil.

Torkal: Mütevazi

Torkan: Mütevazi bir soydan gelen.

Torlak: Oldukça yakışıklı.

Toros: Güneydeki dağ sırası

Torumtay: Deve yavrusu.

Torun: Bir hiç kimseye nazaran çocuğun evladı

Tosun: Sıhhatli delikanlı.

Tosunbey: Sıhhatli, tıknaz bey.

Totuk: Eski Türklerde askerî vali.

Toy: Gençliği sebebiyle deneyimsiz olan. 2. Ziyafet.

Toyboğa: Genç boğa.

Toycan: Deneyimsiz genç, toy kimse, genç insan

Toydemir: Deneyimsiz

Toydeniz: Deneyimsiz.

Toyga: Kalınca sopa.

Toygar: Davet kuşu, tarla serçesi

Toygun: Genç delikanlı.

Toyka: Kalınca sopa.

Tozan: Toz tanesi. 2. Tozu oldukca olan yer.

Tozun: Oldukça gezinen.

Tökel: Oldukça.

Töreban: Görgülü hükümdar.

Töregün: Gündemde. 2. Geleneğe uygun.

Törehan: Görgülü er, mert, yiğit

Törel: Töreyle ilgili.

Törüm: Yaradılış.

Töz: Kök, aslolan, cevher.

Tözüm: Mütevazi.

Traje: Gökkuşağı.

Truske: Işın.

Tual: Fotoğraf yapmak için kullanılan çerçeveli bez zemin

Tufan: Oldukça ağır yağmur

Tugay: Bir askeri birlik

Tugberk: Göklerin hâkimi

Tuğ: Tepe tüyü

Tuğal: Çalış, çabala, başar.

Tuğalp: Tuğlu yiğit, sorguçlu yiğit

Tuğbay: tugay yönetim eden general anlamında

Tuğberk: Göklerin hâkimi

Tuğcu: Tuğ taşıyan.

Tuğer: Tuğlu yiğit

Tuğfan: Nuh Peygamber zamanında yağan ve tüm dünyayı su altında bırakan şiddetli yağmur

Tuğhan: Tuğu olan hükümdar

Tuğkan: Türkçe kökenli bir adam adı olup, “Soyu savaşçı olan kimse.” manasına gelmektedir

Tuğlan: Sorguç sahibi ol

Tuğlu: Bayrak, sancak

Tuğra: Osmanlı padişahlarının imza yerine kullandıkları hususi biçimi olan simge. Mühür.

Tuğrab: Topraktan gelen şahıs

Tuğrahan: Bir ve tek olan

Tuğrul: Yırtıcı bir kuş

Tuğrultekin: Uğurlu şahıs.

Tuğsan: Tuğuyla meşhur olmuş kimse

Tuğsel: Başarıları dilden dile dolaşan.

Tuğser: Başarılarının karşısında alçak gönüllü olan.

Tuğşat: Tanrı tarafınca tuğ ile ödüllendirilmiş kimse. (Tuğ

Tuğtaş: Başarı göstermiş ve sert şahıs.

Tuğtay: Başarı göstermiş genç.

Tuğtekin: Tuğlu şehzade

Tuhfe: Armağan.

Tulga: “Tolga’” adının bir başka söyleniş biçimi.

Tulgar: Kuvvetli karakter.

Tuli: Doğma, doğuşla ilgili.

Tulun: Dolun. Tuman

Tun: Gizli saklı yer.

Tuna: Bir dere adı

Tunacan: Havasından geçilmeyen.

Tunaer: Oldukça yakışıklı yiğit şahıs.

Tunahan: Tuna nehri kenarında yaşayan son Osmanlı hükümdarına verilen son ad

Tunak: Işıklı, mehtaplı gece.

Tunakan: Kendine güvenen bir soydan gelen.

Tunca: Bir dere adı

Tuncal: Al renkli tunç

Tuncalp: Tunç şeklinde yiğit, tunç yiğit

Tuncay: Tunç renkli ay

Tuncel: Tunç şeklinde el

Tuncer: Tunç şeklinde er

Tunç: Bir metal karışımı

Tunçad: Adı şeklinde kendi de kuvvetli Olan.

Tunçalp: Tunç şeklinde kuvvetli güçlü yiğit.

Tunçaslan: Tunçtan yapılmış aslan; (mecaz olarak) tunç şeklinde sağlam, Aslan şeklinde kuvvetli

Tunçay: Tunç renkli ay

Tunçbay: Tunç şeklinde sağlam ve varlıklı kimse

Tunçbilek: Tunçtan yapılmış bilek

Tunçdağ: Kuvvetli ve azametli.

Tunçdemir: Altedilmesi olanaksız olan.

Tunçel: Tunç şeklinde kuvvetli el,

Tunçer: “Tuncer” isminin bir başka söyleniş biçimi.

Tunçhan: Hakanlar hakanı.

Tunçkan: Oldukça kuvvetli bir soydan gelen.

Tunçkol: Kuvvetli, güçlü.

Tunçkurt: Kuvvetli ve kurnaz şahıs.

Tunçok: Tunçtan yapılmış ok

Tunçsoy: Sağlam soy, kuvvetli soy, tunç şeklinde soy

Tunçtan: Altedilmesi olanaksız olan.

Tunçtürk: Tunç şeklinde Türk

Tunga: Kuvvetli, yiğit, aşama

Tunguç: “Tonguç” isminin bir başka söyleniş biçimi.

Tunguz: Sibirya’da yaşayan göçebe bir topluluk.

Tura: Tuğra, Kalkan, siper

Turab: Hz Ali’nin lakaplarından biri

Turab/ Turap: Toprağın babası anlamına gelen Arapça tamlama, Hz. Ali’nin lakaplarından biridir

Turabi: Topraktan gelen, toprak ile ilgili olan

Turaç: Keklik türünden, eti yenen bir av kuşu

Tural: Yaşamak

Turalp: Genç yiğit.

Turan: Turancıların dünyadaki tüm Türkleri birleştirerek oluşturmayı amaçladıkları ülkenin adı.2. Türklerin Orta Asya’daki en eski yurtları.

Turatekin: Koruyucu yiğit.

Turay: Tur ay

Turcan: Samimi genç.

Turfa: Azca bulunur.

Turgay: Tarla kuşu, serçe

Turgut: Konut, oturulacak yer

Turhan: Onurlu şahıs

Turkan: Fedai.

Turna: Göçmen bir kuş

Tuti: Konuşmayı seven. 2. Papağan türünden taklitli sesler çıkaran kuş, dudu kuşu.

Tutun: Ev, aile.

Tutunç: Tutunulacak şey

Tuyan: Varlıklı, gururlu, besili, şişman, semiz

Tuygan: Duyumsayan, duygulu, duyan

Tuygun: Duyumsayan, duygulu

Tuyuğ: Şarkı, türkü.

Tuz: Sevimlilik.

Tuzer: Sempatik delikanlı.

Tüblek: Soyluluk akan.

Tükel: Tüm

Tülek: Delikanlı. 2. Varlıklı ve saygı duyulan şahıs.

Tümcan: Uğruna feda olsun canım.

Tümel: “Temel” isminin bir başka söyleniş biçimi.

Tümen: Büyük küme, yığın. 2. On binlerden oluşan birlik. 3. On bin, pek oldukca.

Tümer: Her şeyi ile yiğit şahıs

Tümerdem: Faziletli.

Tümerk: Kuvvetli, güçlü.

Tümerkan: Yiğit soydan gelen.

Tümerkin: Olgun.

Tümhan: Tam bir kağan şeklinde olan kimse

Tümkan: Asil kan, tam kan

Tümkurt: Kuvvetli ve kurnaz.

Tümkut: Kuvvetli ve aziz şahıs.

Tümtürk: Her şeyiyle Türk, tam Türk

Tüner: Delikanlı şahıs.

Türabi: Toprakla ilgili.

Türe: Hakkaniyet.

Türegün: Adaletli gün.

Türehan: Adaletli hükümdar.

Türel: Hukuksal.

Türeli: Haktan yana olan.

Türemen: Hukukçu.

Türev: Ortaya çıkan.

Türk: Türk soyundan gelen halk.

Türkad: Adıyla ve Türklüğüyle gurur duyan.

Türkalp: Yiğit Türk

Türkaslan: Aslan Türk

Türkay: Ay şeklinde parlayan Türk

Türkbay: Saygı duyulan Türk.

Türkbey: Saygı duyulan Türk.

Türkcan: Can türk, sevgili Türk

Türkdoğan: Türk dünyaya gelecek olan

Türkdoğdu: Türk olarak dünyaya gelecek olan

Türker: Yiğit Türk, Türk erkeği

Türkeş: Orhun yazıtlarında söz mevzusu edilen bir kahraman adı

Türkiz: Peşinden gidilmesi ihtiyaç duyulan Türk.

Türkkan: Türk asil

Türkmen: Oğuz Türklerinin bir kolu ve bu koldan olan kimse

Türknoyan: Türk başkomutanı

Türkol: Türk şeklinde ol.

Türköz: Aslı Türk olan

Türksan: Sanı Türk olan, Türk sanlı

Türksay: Saygı duyulan Türk.

Türksel: Çoşkulu Türk.

Türksev: Sevilen Türk.

Türkseven: Sevilen Türk.

Türkşen: Neşeli Türk.

Türkyılmaz: Hiçbir şeyden yılmayan Türk.

Türünk: Çalışkan.

Tüvan: Güç, kuvvet.

Tüzeer: Hukuktan yana olan.

Tüzel: Hukuki.

Tüzemen: Adaletli.

Tüzmen: Adaletli.

Tüzünalp: Muntazam yiğit, doğru yiğit

Tüzüner: Sakin yaradılışta olan.

Tüzünkan: Asil kandan gelen.

Tüzünsoy: Soyluların soylusu.

Tüzüntürk: Asil Türk, asil Türk.