[ad_1]
Dünyanın en güzel duygularından birisi olan anne ve baba olmak beraberinde pek çok telaşı da getiriyor. Anne ve baba adayları cinsiyet öğrendikten sonra bebeklerine hayat boyu taşıyacakları isim vermede kararsız kalabiliyor. Ancak kız bebekleri için anlamları birbirinden güzel isimler bulUnuyor.
A’dan Z’ye Kız Bebek İsimleri ve Anlamları
Ö Harfi ile Başlayan Kız Bebek İsimleri ve Anlamları
Öbek: Tomurcuk, aynı türden şeylerin oluşturduğu yığın küme
Ödül: Armağan
Öfke: ötüşen, şen, şakrak.
Öget: İyi, uygun, güzel
Öğe: Öke
Öğet: İyi, uygun, güzel
Öğün: Güzelliğinle, herşeyinle, övün, kendini öv
Öğüt: Tavsiye
Ökmen: Akıllı zeki, bilgili.
Ömrüm: Ömür anlamı taşıyan, ömrün sahibi
Ömür: Yaşama süresi, hayat
Ömürlü: Uzun yaşayan, uzun ömürlü.
Önay: Ay’ın ilk günlerindeki hali, hilal
Önem: Mühim olan, gerekli olan.
Öney: Önde giden, ileri giden, önde olan
Öngül: (ilk çocuk için) ilk gül, önde gelen gül, önde gelen
Öniz: (ilk çocuk için) ilk iz, önceki iz
Önnur: İlk çocuğa verilen bir ad.
Ören: Eski yapı ya da kent kalıntısı
Örengül: Örende yetişen bir tür gül, ak gül, yaban gülü
Örfiye: Gelenek ve görenekle ilgili örfle ilgili.
Örge: Süs, motif
Örgen: Urgan, ince hat, ip.
Örgün: Türlü ve düzenli parçalardan oluşan
Örnek: Benzeri yapılacak olan, benzetilmek istenen şey. model. 2. Bir bütünün niteliğini anlatmak için bütünden ayrılarak verilen küçük parça. göstermelik, numune. 3. Bir şeyin benzeri tıpkısı, misal. 4. En iyi biçimde olan.
Örün: Gökyüzünün açık, aydınlık durumu.
Öşme: Kaynak, suyun topraktan çıktığı yer.
Ötleğen: Sığırcığa benzeyen ötücü bir kuş.
Övgü: Övme, övmek için söylenen söz
Övgül: Övgüye değer, övülmeye değer, övülesi
Övgüm: övmeye değer gördüğüm.
Övgün: Övülmüş, övülen kişi
Övgünç: Bkz. Öğünç, övünç
Övünç: Övünmeye yol açan ya da hak kazandıran şey, kıvanç, sevinç
Öykü: Hikaye/ Masal
Öz: 1. Bir kimsenin benliği, manevi varlığı. 2. Bir şeyin temel ögesi. 3.
Özaltan: Özü kızıl sabah vakti, öz al renkli tan
Özaltın: Özü altın, altın gibi içsel varlığı olan; halis altın
Özant: Yeminine bağlı kimse.
Özaydın: Özü aydınlık, içsel varlığı pırıl pırıl
Özaytan: Özden Ay gibi doğan tan
Özbal: Hiçbir katkısı olmayan bal, gerçek bal, katkısız bal, bal özü
Özbaşak: Başak gibi güzel olan.
Özben: Bireyin kendi varlığı, gerçek ben anlamında
Özbil: Özünü bil; ayrıntıyı değil öz” olanı bil, özü bil
Özbilek: Özünü bilen, öz bilgili
Özcanan: Değer verilen sevgili.
Özde: Kişinin kendi içinde, özünde, canda olan
Özdel: Hediye, armağan.
Özden: Kişinin kendi içinden, özünden, candan olan
Özder: Kısa, öz şeyler
Özderen: Öz derleyen
Özdeş: Birbirine benzeyen, eşit nitelikli, özce eş
Özen: Büyük hassasiyet göstermek
Özenay: Ay gibi çok güzel
Özengül: Özenerek yetiştirilmiş gül özen gülü, istek gülü
Özenir: Bir şeye özenen bir şeyi titizlikle, özenle yapan, özenen
Özenli: Kendisine özen gösteren kimse.
Özenmiş: Özenerek yaratmış
Özer: Yiğit, doğru kimse.
Özey: Aydın kişilik
Özge: Başka, özel. El, yabancı.
Özgecan: Cana can katan
Özgen: Başına buyruk, rahat
Özgönül: Özden ve gönülden
Özgü: Özellikle birine ya da bir şeye ait, mahsus olan
Özgül: Gerçek gül, benim gülüm anlamında
Özgülay: Özelliği, özgülüğü olan ay; özü, kendisi güle benzeyen ay
Özgülüm: Benim kendi gülüm
Özgün: 1. Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. 2. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan.
Özgünel: Benzeri olmayan el, çok güzel el, eli çok güzel olan kimse
Özgüneş: Sıcak kanlı olan.
Özgüney: Kendisine has nitelikleri olan güzel.
Özgür: Herhangi bir kısıtlamaya, zorlamaya, koşula bağlı olmayan, başına buyruk, hür
Özil: Özü yabancı olmayan, kendi ilimiz
Özipek: Özü ipekten
Öziş: Gerçektem eş olan kimse.
Özkut: Özünde kutsallığı barındıran.
Özlem: Hasret, bir şeye karşı veya bir kişiye duyulan kavuşma isteği
Özlen: Hasret çekilen, özlenen
Özlenen: Özlem duyulan, kavuşma isteği uyandıran görme isteği uyandıran, hasreti çekilen
Özler: Kavuşma isteği çeken
Özleyiş: Özlem duygusu, hasret çekme.
Öznil: Nil nehri gibi verimli.
Öznur: Gerçek ışık, ışığı özlü olan
Özperi: Peri kadar güzel
Özpetek: Gerçek petek
Özpınar: Gerçek pınar, gerçek kaynak
Özsel: Öze bağlı, özle ilgili
Özselen: Öz ses, öz bilgi, gerçek bolluk
Özsev: İçten gelen sevgi
Özsevi: İçtenlikle seven.
Özsu: Besleyici su, bitkilerin dokularında bulunan su
Özşah: Güçlü kişilik
Özten: Güzel tenli
Öztün: Sağlam, sağlıklı kişiliği olan
Özüm: Kardeş gibi görülüp, sevilen
Özün: Hakkıyla kazanılmış ün
Özveri: Kendinden bir şeyler verme işi, bir amaç uğruna kendi yararından vazgeçme
[ad_2]
