O ile Başlayan Erkek Bebek İsimleri 2024: O Harfi ile Başlayan Erkek İsimleri ve Anlamları Nelerdir?

Hamilelik sürecinde en oldukça kafa yorulan konulardan bir tanesi de adlar. Bebek bekleyen çiftler çocuklarına en anlamlı ve en hususi adları vermek istiyor. Anlamlarına dikkat eden aileler kulağa hoş gelen adları tercih ediyor. 

A’dan Z’ye Adam Bebek İsimleri ve Anlamları

 

 

O Harfi ile Süregelen Adam Bebek İsimleri ve Anlamları

 

Oba: Üstün yetenekli. 2. Göçebelerin meydana getirmiş olduğu topluluk.

Obe: Aşiretin bir kısmı.

Oben: Adam deve, o benim anlamlarındadır.

Obuz: Su gözesi, göze kaynak

Ocak: Ev, aile.

Ocan: O dost 2. İçten şahıs.

Od: Ateş.

Oder: Ateş şeklinde canlı, coşkulu, hareketli kimse.

Odhan: Ateş kağan, ateş han

Odkan: Ateş kan, alev ateş kan, kaynayan kan, deli kan

Odkanlı: Canlı, coşkulu, alev ateş kimse.

Odman: Yakıcı, canlı, çoşkulu şahıs.

Odyak: “Yakıcı ve coşkulu ol” anlamında kullanılan bir ad.

Odyakar: Ateş şeklinde can yakan kimse.

Odyakmaz: Ateş yakmaz.

Oflas: bk. Oflaz

Oflaz: Güzel, iyi, sevilen

Oflazer: Yakışıklı. 2. Yürekli, yiğit.

Ogan: Sulh tanrısı, gök tanrısı, güneş

Oganalp: Güneş şeklinde yiğit, gök tanrısı şeklinde yiğit, kuvvetli yiğit

Oganer: Gök tanrısı şeklinde yiğit, kuvvetli yiğit.

Ogansoy: Tanrı soyundan, gök tanrısı asil

Ogeday: Akıllı, akıllı.

Ogün: O malum gün, hayatımızın değişmiş olduğu gün

Oğan: Tanrı.

Oğanalp: Gök tanrısı şeklinde yiğit, kuvvetli

Oğaner: İlahi gücü olan.

Oğansoy: İlahi bir güce haiz soydan gelen.

Oğantürk: İlahi bir güce haiz Türk.

Oğanverdi: “Tanrı bağışladı” anlamında kullanılan bir ad.

Oğul: Evlat, adam çocuk.

Oğulbal: Tatlı oğul, oğul balı, oğul arılarının yapmış olduğu ak bal

Oğulbey: Beyin oğlu.

Oğulcan: Can oğul

Oğultan: Tan vakti

Oğultay: Genç.

Oğultekin: Biricik oğul, şehzade

Oğultürk: Türkoğlu

Oğur: İçten dost, samimi

Oğuralp: Samimi, içten adam.

Oğuz: Gürbüz, delikanlı, temiz yaratılmış, iyi, doğru

Oğuzalp: Kuvvetli yiğit, iyi yürekli yiğit, dost yiğit

Oğuzata: İyi huyluluğu atalarından, soyundan gelen.

Oğuzbay: İyi huylu, elit şahıs.

Oğuzcan: İyi huylu, candan dost.

Oğuzer: Sağlam yiğit, dost yiğit

Oğuzhan: Oğuzların başı / Mete

Oğuzkan: Hükümdar soyundan gelen

Oğuzman: Sağlam, gürbüz, kuvvetli kimse, iyi yürekli dost kimse

Oğuztan: İyi huylu şahıs.

Oğuztay: İyi huylu genç şahıs.

Okan: Akıllı, anlayışlı, öğrenen 2. Tanrı, Güneş, Oğuz

Okanalp: İlahi bir güce haiz olan.

Okanay: Kuvvetli Ay, yiğit ay, Güneş ve Ay

Okaner: İlahi bir güce haiz olan yiğit.

Okansoy: Tanrı soyundan, gök tanrısı asil

Okat: Ok atan, savaşcı.

Okay: Beğeni, onaylamak

Okayer: Ok şeklinde doğru, Ay şeklinde yiğit

Okaygün: Ok şeklinde doğru, Ay şeklinde güzel, Güneş şeklinde yakıcı kimse

Okbay: Ok şeklinde doğru ve varsıl kimse

Okcan: Ok şeklinde doğru can

Okçun: Uzak, ilerde, uzaklaşmış.

Okdemir: Demirden yapılmış ok

Oker: Süratli ve güçlü.

Okgüç: Ok şeklinde doğru ve kuvvetli

Okhan: Ok şeklinde süratli, delici hükümdar.

Okkan: Ok şeklinde delici soydan gelen.

Okman: Okçu, ok atan kimse

Oksal: Okla ilgili, süratli

Oksar: Okları hazırlayan.

Oksu: Tertipli ve süratli bir halde akan su

Oktan: Ok kadar süratli

Oktar: Ok taşıyıcı / Ok+dar (Bayraktargibi)

Oktaş: Ok şeklinde delici, taş şeklinde sert.

Oktay: Fazlaca hiddetli, kızgın

Oktuğ: Ok atan, okçu.

Oktunç: Ok tuncu; tunçtan yapılmış ok

Oktürk: Ok şeklinde Türk

Okumuş: Bilgili, öğrenimli.

Okur: Bilgilenmeyi, okumayı seven.

Okuş: Akıl, zeka, mantıklılık.

Okutan: Eğitim ve öğretim işini meydana getiren.

Okutman: Öğreten.

Okuyan: Okumayı seven.

Okyan: Okçular, okçuluk.

Okyanus: Kıtaları birbirinden ayıran engin deniz.

Okyar: Oku parçala

Olca: Harp ganimeti.

Olcan: Canlı, hareketli

Olcay: Talihli, talih

Olcayhan: Kısmetli hükümdar.

Olcayto: Talihli

Olcaytu: Talihli; talihli, kısmetli.

Olcaytuğ: Talih getiren başlık.

Olcaytürk: Şansı olan Türk.

Olça: Harp ganimeti

Olçum: Bilgiçlik taslayan.

Olçun: Becerikli

Oldaç: Şişman, iri yapılı.

Oldağ: Dağ şeklinde yüksek ol.

Older: Dindar, sofu.

Olgu: Gerçekte var ol

Olgun: Yetişmiş, bilgili

Olgunay: Dolunay durumundaki ay

Olgunel: İyi el.

Olguner: Informasyon ve görgüce gelişmiş adam, olgunlaşmış adam

Olgunsoy: Gelişmiş soy, olgunlaşmış soy

Olguntürk: İyi yetişmiş Türk.

Olpak: Daima temiz, dürüst olan.

Olperest: Dinine sıkıca bağlı kimse, dindar, dinini oldukça seven.

Olsan: Ad ol, san ol

Oltan: Şafak ol, tan ol

Oltun: Saygı gösterilen ol, elit ol

Oltunç: Tunç ol, tunç şeklinde sağlam ol

Oluş: Varlık halini alma, meydana gelme. 2. Bir durumdan diğeri duruma geçiş.

Omaç: Hedef, amaç, amaç.

Omariya: Mardin, Nusaybin’de Kürt aşireti.

Omay: Beğenilen, sevilen

Omet: Ümmet, topluluk.

Omur: Omurgayı oluşturan kemiklerin herbiri, herhangi bir şeyin iskeletinin her bir parçası.

Omurtak: Ufak kartal.

Onan: Daha iyi bir duruma giren, eksiği kalmayıp gönül huzuruna Eren, iyileşen

Onar: (“onmak”tan) eksiği kalmayıp gönül erincine ulaşır, daha iyi bir duruma gelir, mutlu olur

Onaran: Halleden, onarım eden

Onart: İşler bir duruma getirilmesini sağla, düzelttir.

Onat: Özenli, muntazam

Onatkan: İyi, dürüst soydan gelen.

Onatkut: İyi ve uğurlu

Onay: Uygun bulunmuş

Onel: Elleriyle her tarafı sarmalamış olan.

Oner: On kişiye karşılık yiğit

Ongan: Hasret ve istekleri yerine gelmiş, mutlu

Onganer: Mutlu yiğit

Ongay: Kolay, zorluğu olmayan.

Ongu: Onmuş olma durumu, sıhhat, mutluluk

Ongun: Bolca verimli, yararlı duruma gelmiş, mutlu, kutlu, gelişmiş, Gürbüz, tapılan şahıs, beğenilen kimse

Ongunalp: Mutlu yiğit, yararlı yiğit, kutlu yiğit, gürbüz yiğit

Onguner: Mutlu yiğit, yararlı yiğit, kutlu yiğit, gürbüz yiğit

Ongunsu: Gürbüz ve su şeklinde duru şahıs.

Ongur: Kurtuluş.

Ongün: Uğurlu gün.

Onkut: Daha iyi ve talihli yaşa.

Onuk: Sevgili; dürüst

Onuker: Herkesçe sevilen, sayılan şahıs.

Onuktan: Sevilen, saygı duyulan ve tan şeklinde ışıltılı şahıs.

Onuktekin: Sevilen, saygı duyulan, uğurlu.

Onul: İyi ol, sıhhatli ol.

Onultan: İyileştiren, sağlığa kavuşturan.

Onur: Özsaygı, onur

Onural: Onur sahibi ol

Onuralp: Saygıdeğer, aziz, yiğit

Onuray: Onurlu ve Ay şeklinde güzel

Onurhan: Onur sahibi hükümdar

Onurkan: Onurlu, şerefli soydan gelen.

Onursal: Onurla ilgili, onur durumunda; saygı göstermiş olmak için verilen

Onursan: Dürüstlüğüyle nam salmış şahıs.

Onursay: Onur sahibi elit şahıs.

Onursev: Kendin şeklinde olanı sev.

Onurseven: Onurlu insanları seven.

Onursoy: Onurlu bir soydan gelen.

Onursu: Saygı duyulan, şerefli ve su şeklinde temiz.

Orak: Hasat, ekin biçilen araç.

Orakay: Orak ayı. 2. Temmuz.

Oral: Türklerin ilk yurtlarından

Oralmış: Zaptedilmiş yer.

Oraltan: Tan vakti meydana getirilen harp. Oran

Oran: Karşılıklı uygunluk, iki şeyin birbirini tutması, iki şey içinde ya da parça ile tüm içinde bulunan fark

Oraner: Anlayışlı, hesaplı ve yiğit kimse.

Oransal: Oranla ilgili

Oray: 1.Ateş kırmızısı. 2. Şehirli.

Orbay: Ordu komutanı

Orbek: Kentli bey.

Orbey: Bekçi, koruyucu, muhafız.

Orcan: Üstün, kıdemli şahıs

Orçum: Sağlam adam

Orçun: Arkadan gelenler, halefler 2. Terbiye

Orean: Direnen şahıs.

Oreaner: Direngen ve yiğit kimse.

Orgun: Gizli saklı, gizemli.

Orgunalp: Sır dolu yiğit.

Orgunay: Bulutların arkasında kalmış ay.

Orguner: Sır dolu yiğit.

Orgunhan: Sır dolu hükümdar.

Orgunkan: Geçmişi sır dolu olan.

Orgunsoy: Sır dolu bir soydan gelen.

Orguntay: Sır dolu genç.

Orgün: Kapalı havası olan gün.

Orhan: Kentin hükümdarı 2. Osmanlının ikinci padişahı

Orhon: Eski bir türk alfabesi

Orhun: Asya da bir dere

Orkan: Orhan adının bir başka biçimi

Orkun: Or+kun (han) Kentin hanı

Orkuş: Ateş kırmızısı renkli bir kuş.

Orkut: Kutlu şehir

Orkutay: Kutlu, uğurlu kent.

Orman: Ağaçlarla örtülü geniş alan

Orsa: Geminin, rüzgârın geldiği yöne döndürülmesi/ rüzgâra karşı

Ortaç: Tepe, kendine miras kalan kimse; bir hükümdarlığın tahtına geçecek kimse, veliaht

Ortak: Ortak zevkleri paylaşanlar, dostlar. 2. Beraber iş meydana getiren, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri. 3. Kuma.

Ortan: Tan renginin kızıllığı.

Ortun: Ortanca kardeş

Ortunç: Tunçtan yapılmış şeklinde sağlam kale

Oruç: Müslümanların yeme içmeden vs. uzaklaştıkları bir yakarma

Oruk: Deva, yol, olanak.

Orun: En büyük makam

Orunbay: Büyük görevi olan kimse, makam sahibi

Orus: Mutluluk, mutluluk, şans.

Oruz: Fikir, düşün, ide.

Oskan: Akıllı şahıs.

Oskay: Neşeli, luk içinde olan.

Osma: Bulgaristan Türklerinin yaşamış olduğu yörelerden birindeki nehrin adı.

Osman: Hz. Muhammet’in damadı üçüncü halife. 2.Osmanlı İmparatorluğu’nun kurucusu ve ilk hükümdarı. 3. Bir tür kuş ya da ejderha.

Oşan: Şanlı, şöhretli, adı duyulmuş olan.

Otacı: Doktor, hekim.

Otağ: Yüksek direkli, süslü, büyük çadır

Otağ / Otak: Büyük, süslü çadır.

Otamış: İyileştiren, halleden.

Otaran: Beğenip arzu eden.

Otay: Alev kızıllığında ay.

Oxır: Uğur.

Oyal: Düşünceye ehemmiyet veren, görüş alan.

Oyalp: Düşünceli ve yiğit.

Oyhan: Düşünceli hükümdar.

Oykan: Fikir ve düşünce erbabı soydan gelen.

Oykut: Düşünceli ve kutlu insan.

Oymak: Aşiret, ufak izci birliği

Oyman: Belli bir görüşe haiz şahıs.

Oysan: Fikir, fikirleriyle tanınan.

Oytun: Beğenilen, güzel yer, mukaddes.

Oytunç: Fikir sahibi sağlam şahıs.

Ozan: Ozan, halk şairi

Ozanalp: Ozan ve yiğit kimse

Ozanar: Namuslu, şerefli, ozan şahıs.

Ozanay: Ozan ve Ay şeklinde kimse

Ozaner: Ozan ve yiğit

Ozankan: Ozan soyundan gelen

Ozansoy: Şairler soyundan gelen.

Ozansu: Ozan dilli ve su şeklinde berrak şahıs.

Oba: Üstün yetenekli. 2. Göçebelerin meydana getirmiş olduğu topluluk.

Obe: Aşiretin bir kısmı.

Oben: Adam deve, o benim anlamlarındadır.

Obuz: Su gözesi, göze kaynak

Ocak: Ev, aile.

Ocan: O dost 2. İçten şahıs.

Od: Ateş.

Oder: Ateş şeklinde canlı, coşkulu, hareketli kimse.

Odhan: Ateş kağan, ateş han

Odkan: Ateş kan, alev ateş kan, kaynayan kan, deli kan

Odkanlı: Canlı, coşkulu, alev ateş kimse.

Odman: Yakıcı, canlı, çoşkulu şahıs.

Odyak: “Yakıcı ve coşkulu ol” anlamında kullanılan bir ad.

Odyakar: Ateş şeklinde can yakan kimse.

Odyakmaz: Ateş yakmaz.

Oflas: bk. Oflaz

Oflaz: Güzel, iyi, sevilen

Oflazer: Yakışıklı. 2. Yürekli, yiğit.

Ogan: Sulh tanrısı, gök tanrısı, güneş

Oganalp: Güneş şeklinde yiğit, gök tanrısı şeklinde yiğit, kuvvetli yiğit

Oganer: Gök tanrısı şeklinde yiğit, kuvvetli yiğit.

Ogansoy: Tanrı soyundan, gök tanrısı asil

Ogeday: Akıllı, akıllı.

Ogün: O malum gün, hayatımızın değişmiş olduğu gün

Oğan: Tanrı.

Oğanalp: Gök tanrısı şeklinde yiğit, kuvvetli

Oğaner: İlahi gücü olan.

Oğansoy: İlahi bir güce haiz soydan gelen.

Oğantürk: İlahi bir güce haiz Türk.

Oğanverdi: “Tanrı bağışladı” anlamında kullanılan bir ad.

Oğul: Evlat, adam çocuk.

Oğulbal: Tatlı oğul, oğul balı, oğul arılarının yapmış olduğu ak bal

Oğulbey: Beyin oğlu.

Oğulcan: Can oğul

Oğultan: Tan vakti

Oğultay: Genç.

Oğultekin: Biricik oğul, şehzade

Oğultürk: Türkoğlu

Oğur: İçten dost, samimi

Oğuralp: Samimi, içten adam.

Oğuz: Gürbüz, delikanlı, temiz yaratılmış, iyi, doğru

Oğuzalp: Kuvvetli yiğit, iyi yürekli yiğit, dost yiğit

Oğuzata: İyi huyluluğu atalarından, soyundan gelen.

Oğuzbay: İyi huylu, elit şahıs.

Oğuzcan: İyi huylu, candan dost.

Oğuzer: Sağlam yiğit, dost yiğit

Oğuzhan: Oğuzların başı / Mete

Oğuzkan: Hükümdar soyundan gelen

Oğuzman: Sağlam, gürbüz, kuvvetli kimse, iyi yürekli dost kimse

Oğuztan: İyi huylu şahıs.

Oğuztay: İyi huylu genç şahıs.

Okan: Akıllı, anlayışlı, öğrenen 2. Tanrı, Güneş, Oğuz

Okanalp: İlahi bir güce haiz olan.

Okanay: Kuvvetli Ay, yiğit ay, Güneş ve Ay

Okaner: İlahi bir güce haiz olan yiğit.

Okansoy: Tanrı soyundan, gök tanrısı asil

Okat: Ok atan, savaşcı.

Okay: Beğeni, onaylamak

Okayer: Ok şeklinde doğru, Ay şeklinde yiğit

Okaygün: Ok şeklinde doğru, Ay şeklinde güzel, Güneş şeklinde yakıcı kimse

Okbay: Ok şeklinde doğru ve varsıl kimse

Okcan: Ok şeklinde doğru can

Okçun: Uzak, ilerde, uzaklaşmış.

Okdemir: Demirden yapılmış ok

Oker: Süratli ve güçlü.

Okgüç: Ok şeklinde doğru ve kuvvetli

Okhan: Ok şeklinde süratli, delici hükümdar.

Okkan: Ok şeklinde delici soydan gelen.

Okman: Okçu, ok atan kimse

Oksal: Okla ilgili, süratli

Oksar: Okları hazırlayan.

Oksu: Tertipli ve süratli bir halde akan su

Oktan: Ok kadar süratli

Oktar: Ok taşıyıcı / Ok+dar (Bayraktargibi)

Oktaş: Ok şeklinde delici, taş şeklinde sert.

Oktay: Fazlaca hiddetli, kızgın

Oktuğ: Ok atan, okçu.

Oktunç: Ok tuncu; tunçtan yapılmış ok

Oktürk: Ok şeklinde Türk

Okumuş: Bilgili, öğrenimli.

Okur: Bilgilenmeyi, okumayı seven.

Okuş: Akıl, zeka, mantıklılık.

Okutan: Eğitim ve öğretim işini meydana getiren.

Okutman: Öğreten.

Okuyan: Okumayı seven.

Okyan: Okçular, okçuluk.

Okyanus: Kıtaları birbirinden ayıran engin deniz.

Okyar: Oku parçala

Olca: Harp ganimeti.

Olcan: Canlı, hareketli

Olcay: Talihli, talih

Olcayhan: Kısmetli hükümdar.

Olcayto: Talihli

Olcaytu: Talihli; talihli, kısmetli.

Olcaytuğ: Talih getiren başlık.

Olcaytürk: Şansı olan Türk.

Olça: Harp ganimeti

Olçum: Bilgiçlik taslayan.

Olçun: Becerikli

Oldaç: Şişman, iri yapılı.

Oldağ: Dağ şeklinde yüksek ol.

Older: Dindar, sofu.

Olgu: Gerçekte var ol

Olgun: Yetişmiş, bilgili

Olgunay: Dolunay durumundaki ay

Olgunel: İyi el.

Olguner: Informasyon ve görgüce gelişmiş adam, olgunlaşmış adam

Olgunsoy: Gelişmiş soy, olgunlaşmış soy

Olguntürk: İyi yetişmiş Türk.

Olpak: Daima temiz, dürüst olan.

Olperest: Dinine sıkıca bağlı kimse, dindar, dinini oldukça seven.

Olsan: Ad ol, san ol

Oltan: Şafak ol, tan ol

Oltun: Saygı gösterilen ol, elit ol

Oltunç: Tunç ol, tunç şeklinde sağlam ol

Oluş: Varlık halini alma, meydana gelme. 2. Bir durumdan diğeri duruma geçiş.

Omaç: Hedef, amaç, amaç.

Omariya: Mardin, Nusaybin’de Kürt aşireti.

Omay: Beğenilen, sevilen

Omet: Ümmet, topluluk.

Omur: Omurgayı oluşturan kemiklerin herbiri, herhangi bir şeyin iskeletinin her bir parçası.

Omurtak: Ufak kartal.

Onan: Daha iyi bir duruma giren, eksiği kalmayıp gönül huzuruna Eren, iyileşen

Onar: (“onmak”tan) eksiği kalmayıp gönül erincine ulaşır, daha iyi bir duruma gelir, mutlu olur

Onaran: Halleden, onarım eden

Onart: İşler bir duruma getirilmesini sağla, düzelttir.

Onat: Özenli, muntazam

Onatkan: İyi, dürüst soydan gelen.

Onatkut: İyi ve uğurlu

Onay: Uygun bulunmuş

Onel: Elleriyle her tarafı sarmalamış olan.

Oner: On kişiye karşılık yiğit

Ongan: Hasret ve istekleri yerine gelmiş, mutlu

Onganer: Mutlu yiğit

Ongay: Kolay, zorluğu olmayan.

Ongu: Onmuş olma durumu, sıhhat, mutluluk

Ongun: Bolca verimli, yararlı duruma gelmiş, mutlu, kutlu, gelişmiş, Gürbüz, tapılan şahıs, beğenilen kimse

Ongunalp: Mutlu yiğit, yararlı yiğit, kutlu yiğit, gürbüz yiğit

Onguner: Mutlu yiğit, yararlı yiğit, kutlu yiğit, gürbüz yiğit

Ongunsu: Gürbüz ve su şeklinde duru şahıs.

Ongur: Kurtuluş.

Ongün: Uğurlu gün.

Onkut: Daha iyi ve talihli yaşa.

Onuk: Sevgili; dürüst

Onuker: Herkesçe sevilen, sayılan şahıs.

Onuktan: Sevilen, saygı duyulan ve tan şeklinde ışıltılı şahıs.

Onuktekin: Sevilen, saygı duyulan, uğurlu.

Onul: İyi ol, sıhhatli ol.

Onultan: İyileştiren, sağlığa kavuşturan.

Onur: Özsaygı, onur

Onural: Onur sahibi ol

Onuralp: Saygıdeğer, aziz, yiğit

Onuray: Onurlu ve Ay şeklinde güzel

Onurhan: Onur sahibi hükümdar

Onurkan: Onurlu, şerefli soydan gelen.

Onursal: Onurla ilgili, onur durumunda; saygı göstermiş olmak için verilen

Onursan: Dürüstlüğüyle nam salmış şahıs.

Onursay: Onur sahibi elit şahıs.

Onursev: Kendin şeklinde olanı sev.

Onurseven: Onurlu insanları seven.

Onursoy: Onurlu bir soydan gelen.

Onursu: Saygı duyulan, şerefli ve su şeklinde temiz.

Orak: Hasat, ekin biçilen vasıta.

Orakay: Orak ayı. 2. Temmuz.

Oral: Türklerin ilk yurtlarından

Oralmış: Zaptedilmiş yer.

Oraltan: Tan vakti meydana getirilen harp. Oran

Oran: Karşılıklı uygunluk, iki şeyin birbirini tutması, iki şey içinde ya da parça ile tüm içinde bulunan fark

Oraner: Anlayışlı, hesaplı ve yiğit kimse.

Oransal: Oranla ilgili

Oray: 1.Ateş kırmızısı. 2. Şehirli.

Orbay: Ordu komutanı

Orbek: Kentli bey.

Orbey: Bekçi, koruyucu, muhafız.

Orcan: Üstün, kıdemli şahıs

Orçum: Sağlam adam

Orçun: Arkadan gelenler, halefler 2. Terbiye

Orean: Direnen şahıs.

Oreaner: Direngen ve yiğit kimse.

Orgun: Gizli saklı, gizemli.

Orgunalp: Sır dolu yiğit.

Orgunay: Bulutların arkasında kalmış ay.

Orguner: Sır dolu yiğit.

Orgunhan: Sır dolu hükümdar.

Orgunkan: Geçmişi sır dolu olan.

Orgunsoy: Sır dolu bir soydan gelen.

Orguntay: Sır dolu genç.

Orgün: Kapalı havası olan gün.

Orhan: Kentin hükümdarı 2. Osmanlının ikinci padişahı

Orhon: Eski bir türk alfabesi

Orhun: Asya da bir dere

Orkan: Orhan adının bir başka biçimi

Orkun: Or+kun (han) Kentin hanı

Orkuş: Ateş kırmızısı renkli bir kuş.

Orkut: Kutlu şehir

Orkutay: Kutlu, uğurlu kent.

Orman: Ağaçlarla örtülü geniş alan

Orsa: Geminin, rüzgârın geldiği yöne döndürülmesi/ rüzgâra karşı

Ortaç: Tepe, kendine miras kalan kimse; bir hükümdarlığın tahtına geçecek kimse, veliaht

Ortak: Ortak zevkleri paylaşanlar, dostlar. 2. Beraber iş meydana getiren, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri. 3. Kuma.

Ortan: Tan renginin kızıllığı.

Ortun: Ortanca kardeş

Ortunç: Tunçtan yapılmış şeklinde sağlam kale

Oruç: Müslümanların yeme içmeden vs. uzaklaştıkları bir yakarma

Oruk: Deva, yol, olanak.

Orun: En büyük makam

Orunbay: Büyük görevi olan kimse, makam sahibi

Orus: Mutluluk, mutluluk, şans.

Oruz: Fikir, düşün, ide.

Oskan: Akıllı şahıs.

Oskay: Neşeli, luk içinde olan.

Osma: Bulgaristan Türklerinin yaşamış olduğu yörelerden birindeki nehrin adı.

Osman: Hz. Muhammet’in damadı üçüncü halife. 2.Osmanlı İmparatorluğu’nun kurucusu ve ilk hükümdarı. 3. Bir tür kuş ya da ejderha.

Oşan: Şanlı, şöhretli, adı duyulmuş olan.

Otacı: Doktor, hekim.

Otağ: Yüksek direkli, süslü, büyük çadır

Otağ / Otak: Büyük, süslü çadır.

Otamış: İyileştiren, halleden.

Otaran: Beğenip arzu eden.

Otay: Alev kızıllığında ay.

Oxır: Uğur.

Oyal: Düşünceye ehemmiyet veren, görüş alan.

Oyalp: Düşünceli ve yiğit.

Oyhan: Düşünceli hükümdar.

Oykan: Fikir ve düşünce erbabı soydan gelen.

Oykut: Düşünceli ve kutlu insan.

Oymak: Aşiret, ufak izci birliği

Oyman: Belli bir görüşe haiz şahıs.

Oysan: Fikir, fikirleriyle tanınan.

Oytun: Beğenilen, güzel yer, mukaddes.

Oytunç: Fikir sahibi sağlam şahıs.

Ozan: Ozan, halk şairi

Ozanalp: Ozan ve yiğit kimse

Ozanar: Namuslu, şerefli, ozan şahıs.

Ozanay: Ozan ve Ay şeklinde kimse

Ozaner: Ozan ve yiğit

Ozankan: Ozan soyundan gelen

Ozansoy: Şairler soyundan gelen.

Ozansu: Ozan dilli ve su şeklinde berrak şahıs.