Ö ile Başlayan Erkek Bebek İsimleri 2024: Ö Harfi ile Başlayan Erkek İsimleri ve Anlamları Nelerdir?

Dünyanın en güzel duygularından birisi de evlat sahibi olmak. Anne ve baba adayları bebeklerinin doğacağı günü heyecanla beklerken verecekleri isim mevzusunda da uzun soluklu bir araştırma içine giriyor. Aileler bebeklerine verecekleri ismin anlamlarına dikkat ediyor.

A’dan Z’ye Adam Bebek İsimleri ve Anlamları

 

 

Ö Harfi ile Başlamış olan Adam Bebek İsimleri ve Anlamları

 

Öcal: Öç almaktan, intikal alan

Öçal: “Meydana getirilen kötülüğün acısını çıkar, öcünü al” anlamında kullanılan bir ad. – bk. Öcal

Öge: Oldukca akıllı olmasıyla ünlenmiş şahıs.

Ögeday: Oldukca akıllı, bilgili, Moğol hükümdarı Cengiz Han’ın oğlu

Öger: Bilge, akıllı, akıllı şahıs.

Öget: Akıllığıyla beğenilen şahıs.

Ögetürk: Akıllı, bilge Türk.

Unsur: Unsur. 2. Bir derslik ya da topluluğun her biri.

Öğet: Beğenilen, aranılan, övülen.2. İyi, güzel. – bk. Öget

Öğmen: Nitelikleriyle sevilen şahıs.

Öğrünç: Luk.

Öğünç: Övünülecek şey, kıvanç, övünç

Öğür: Akran.

Öğüş: Torun; oldukça; övme biçimi, övüş

Nasihat: Birine, yapması ya da yapmaması ihtiyaç duyulan şeyler üstüne söylenen söz

Öğütal: Söylenen sözleri dinle anlamında.

Ökcan: Akıllı, zeka sahibi.

Öke: Muhteşem kabiliyetleri olan kimse, dahi

Ökeer: Bilge şahıs.

Öker: Bilge, akıllı, akıllı şahıs.

Ökkeş: Adam örümcek 2. Bir dağ adı

Öklü: Akıllı.

Ökmen: Akıllı, akıllı

Ökmener: Akıllı, yiğit

Öksel: Akılla ilgili, zeka ile ilgili, ussal, akılsal

Ökte: Üstün zekalı.

Öktem: Yürekli, yiğit, kuvvetli, görkemli; meşhur

Öktemer: Yürekli yiğit, kuvvetli yiğit, görkemli yiğit, meşhur yiğit

Ökten: Kuvvetli, yiğit

Öktener: Akıllı, bilgili kimse.2. Kahraman, yürekli kimse.

Öktürk: Bilge Türk.

Ölçüm: Yetenekli.

Ölçün: Tahmin etme.

Ölen: Çiçek açmış davet, şarkı, sulak arazi.

Ömer: Dirlik, canlılık yaşam gücü

Yaşam: Dünya üstünde yaşanmış olan sürenin toplamına verilen addır.

Ömüral: Oldukca yaşa, uzun ömürlü ol.

Ömürcan: Yaşam boyu devam eden dostluk

Ömürlü: Oldukca uzun yaşayacak şahıs.

Önad: Adıyla tanınan.

Önal: Daima önde olmak

Önalan: Ilkin davranan, önde giden, başa geçen

Önaydın: Öğrenimi, bilgisi ve görgüsü olan. 2. İleri düşünceli.

Öncel: Birine nazaran kendinden, ilkin gelen, selef; neden olan, yol gösteren

Öncü: Önder, yol gösteren, önde giden, bir işte neden olan

Öncübay: Başarıya ulaşmış ve elit şahıs

Öncübey: Başarıya ulaşmış ve elit şahıs.

Öncüer: Önde giden yiğit, öncülük eden yiğit

Öncül: Ilkin gelen. 2. Rehber. 3. İlk.

Önder: Önder, yönetici, şef

Öndersarp: Ulaşılması zor önder

Öndeş: Yol gösteren.

Öndünç: Önder olan, önder.

Önel: Bir işin yapılması için verilen süre

Ehemmiyet: Bir şeyin kalite ya da nicelik yönünden kıymeti olma durumu, kıymet

Mühim: Kıymetli

Önen: Hak, hakkaniyet.

Öner: (ilk ya da ikiz doğumda ilkin doğan çocuk için) önde gelen yiğit Önde giden adam

Tavsiye: Öne sürülen görüş, fikir, teklif.

Öneş: Kılavuz, direnme.

Öney: Önde gelen, önder olan.

Öngay: Jüpiter gezegeni.

Öngel: Oturaklı ve olgun şahıs.

Öngen: Başarı, zafer.

Önger: Ön görülü, ileri düşünerek davranan.

Öngör: Evvelde gör, ilerde olacakları sez

Öngören: Evvelde gören, evvelde kestiren

Öngü: Bundan önceki gün, arife.

Öngün: Mühim bir günün ya da bir bayramın öncesindeki gün, arife

Öngüt: Sızarak baskın meydana getiren.

Önkal: Liderliği benimseyen.

Önol: Önderlik et

Önsav: Liderliğinle övün.

Önsay: Saygı gören önder.

Önsel: Hiçbir denemeye dayanmadan, yalnızca akıl yordamıyla

Önsoy: Önde gelen soy

Öntaş: Taş benzer biçimde sert önder.

Önumut: Önde gelen ümit, ilk ümit

Önür: İlk. 2. Liderliği, yakalayan.

Ör: Köz haline gelmiş kömür. 2. Köken, öz. 3. Yüce, büyük.

Ören: Eski yapı, şehir kalıntısı, harabe.

Örener: Eskiden beri malum yiğit.

Örfi: Törenlerle, adetlerle ilgili.

Örs: Çelik yüzeyli demir vasıta.

Örsal: Örs benzer biçimde sağlam, oturaklı

Örsan: Yüce adı olan

Örscan: Sağlam dost

Örsel: Örs benzer biçimde sağlam el

Örskan: Sağlam kan, örs benzer biçimde sağlam kan

Örtan: Tan vakti benzer biçimde.

Örük: Yüksek, yüce, 2. Saç örgüsü.

Örüner: Buğday renkli insan.

Ötnü: Yalvararak isteme.

Ötüken: oğuz destanında ormanlık mukaddes bir yer.

Ötün: İstemek, dilemek, arzu etmek

Öveç: iki-üç yaşındaki adam koyun.

Över: Bir kimsenin ya da bir şeyin iyiliklerini söyleyebilerek onun kıymetini belirtir

Övet: Tanrı’ya minnet duygusunu sunmak.

Övüş: Birinin iyiliklerini söyleyerek beğenildiğini belirtme, övme biçimi, övme yolu

Öykü: Ayrıntılarıyla anlatılan vaka.2. Hikâye

Öymen: Uğurlu, talihli

Öz: Bir kimsenin benliği, içsel varlığı; bir şeyin temel öğesi (mecaz olarak) ana nokta, can alıcı nokta

Özak: Aslı ak, aslı beyaz, ak öz, beyaz öz

Özakan: Temiz ve duru akan.

Özakar: Temiz ve duru akar.

Özakay: Aslı ak ay, aslı beyaz ay

Özakın: Akıncı, savaşan.

Özal: Aslı kırmızı, aslı al renkte, gerçek al

Özalp: Aslı yiğit, öz yiğit

Özalpaslan: Yiğitler yiğidi.

Özalpman: Özünde yiğitlik olan şahıs.

Özaltan: Yürekli ve tan yeri benzer biçimde ışıklı şahıs.

Özaltay: Altaylı, Altay yöresinin yedisi.

Özaltın: Altın benzer biçimde bir geçmişi olan.

Özan: Aslı düşünceli, düşünen.

Özar: Aslı namuslu, temiz, dürüst.

Özarda: İşaretlenmiş, işaret çubuğu.

Özarı: Aslı temiz aslı arı

Özark: Oldukca dürüst şahıs.

Özarkın: Özünde sakin bir kişilik barındıran.

Özaslan: Aslan benzer biçimde, kuvvetli şahıs.

Özata: Aslı soyu malum, iyi olan.

Özatay: Geçmişi herkesce malum şahıs.

Özay: Özlü, aslı ay benzer biçimde aydınlık olan

Özaydın: Aslı temiz aydınlık bilge şahıs.

Özbal: Kişi1ikli, sevecen şahıs.

Özbay: Aslı varlıklı olan

Özbek: Kuvvetli, yürekli

Özben: Soyluluk ve asalette öz

Özberk: Aslı sert, aslı sağlam

Özbey: Aslı Bey olan

Özbil: Özünü tanıtan, bilgili.

Özbilek: Kuvvetli, güçlü bilek.

Özbilen: Herşeyin özünü bilen, azca fakat öz bilen

Özbilge: Özce bilge şahıs, aslı bilge

Özbilgin: Alim kimse, özce bilgili kimse

Özbilir: Her şeyin özünü bilir

Özbir: Aslı sözü bir, doğru özlü

Özbmr: Kendini iyi tanıyan anlamında.

Özcan: Candan, içten

Özçam: Çam benzer biçimde sağlam kişiliği olan.

Özçelik: Aslı çelik olan kimse, sağlam özlü

Özçetin: Aslı çetin olan kimse, çetin kimse

Özçevik: Derhal durum alabilen kimse, çevik kimse

Özçın: Aslı doğru, saf, temiz kimse.

Özçınar: Aslı çınar benzer biçimde yüce olan.

Özdağ: Dağ benzer biçimde yüksek ve cüsseli.

Özdal: Dal benzer biçimde kimse, aslı kıymetli

Özdamar: İnatçı kişiliği olan.

Özdeğer: Kıymetli kimse, aslı kıymetli

Özdek: Duyularla algılanabilen, nesne, madde. 2. İnsanın çalışmasıyla bir amaç uğruna şekil verdiği

Özdem: İçsel varlığım olan aslı demir olan, demir özlü

Özdemir: Gerçek, özlü demir

Özden: Soyu temiz olan

Özdener: İçtenlikli davranan, kimse; soyca temiz yiğit

Özdeş: Ayırt edilmeyecek kadar benzer olan.

Özdil: Aslı dilli, tatlı dilli

Özdilek: İçten dilenen şey, içsel arzu

Özdilp: Aslı dilli, tatlı dilli

Özdinç: Dinç kimse, aslı dinç

Özdinçer: Canlı, dinç, hareketli.

Özdoğa: Özce doğaya benzeyen kimse

Özdoğal: Özce doğaya uygun, organik kimse

Özdoğan: Özce şahin benzer biçimde olan kimse

Özdoğdu: Kişilikli hayata merhaba dedi anlamında.

Özdoğru: Doğru kimse, aslı doğru

Özduran: Aslı kalan, isim bırakan.

Özduru: İçsel varlığı duru kimse, temiz kimse

Özdurul: İçsel varlıkça durulaş, özünü durulaştır, duru özlü ol

Özek: Ağacın, bitkinin içi, aslı, çalışkan, güç, nefes, nefes, okla Boyunduruğu birbirine bağlayan demir

Hususi: Yalnız bir tek şeye, bir ereğe ya da hiç kimseye ayrılmış olan; her Zaman görülenden ayrı, alışılmıştan

Itina: Dikkat, heves, itina

Özenç: Bir şeyi elden geldiğince iyi halletmeye emek verme işi, özenme işi, itina

Özender: Zor bulunan.

Özengin: Geniş, derin kişiliği olan.

Özenir: Çaba gösteren, en iyiyi meydana getiren.

Özer: Aslı er olan

Özercan: Özce adam olan sevgili kimse, yiğit ve sevgili kimse

Özerdal: Özce yiğit ve dal benzer biçimde kimse

Özerdem: Özce erdemli kimse, özce iyilikçi, alçak gönüllü kimse

Özerdinç: Dinç, canlı, hareketli adam.

Özerhan: Dürüst hükümdar.

Özerinç: Gerçek, tam mutluluk.

Özerk: Kendi kendini yöneten

Özerkin: Özgür kimse, özerk kimse

Özerman: Aslı yiğit şahıs.

Özerol: Özce yiğit ol

Özertan: Özce şafak vakti benzer biçimde olan

Özertem: Özce erdemli kimse, iyilikçi, alçak gönüllü

Özge: Başka, ayrı; başka bir yaradılış ve huyda olan; iyi, güzel; Cana yakın, sıcakkanlı

Özgebay: Yaradılışça başka ve varlıklı kimse

Özgeer: Yaradılışça başka olan yiğit

Özgen: Yapmış olup ettiklerinden asla hiç kimseye karşı görevli olmayan, özgür

Özgenalp: Özgür yiğit

Özgenç: Genç kimse, özce genç

Özgener: Özgür yiğit

Özger: Özge er, başka er, özge yiğit

Özgun: Benzersiz, ayrı, başka

Özgü: Belli bir şeyde ya da kimsede bulunan, başkasında olmayan

Özgüç: Aslı kuvvetli

Özgül: aslı gül kimse; bilhassa bir türle ilgili olan, o türe özgü olan

Özgüleç: Güler yüzlü kimse, aslı güleç

Örneksiz: Orijinal, diğerlerine benzemeyen

Özgünay: Asla hiç kimseye benzemeyen ve Ay benzer biçimde kimse

Özgüner: Asla hiç kimseye benzemeyen yiğit

Özgüneş: Güneş benzer biçimde kimse, aslı güneş

Özgür: Özgür, hiçbir koşula bağlı olmayan

Özgürcan: Özgür kimse, başkasının kölesi olmayan can, hür can

Özgürel: Özgürce iş gören el

Özgüven: İnsanın kendine inanma duygusu, insanoğlunun kendi özüne duyduğu itimat

Özhakan: Hükümdar soyundan gelen.

Özhan: Han soyundan gelen

Özilhan: Gerçek hükümdar olan.

Özilter: Aslı yurdu korumak için çaba sarfeden

Özinal: Aslı inanç verici

Özinan: Aslı inandırıcı

Özkal: Karekterinin daima için dürüst olması temenni edilen.

Özkan: Temiz kan, asil kişinin kanından gelen

Özkar: Kar benzer biçimde bembeyaz, temiz.

Özkaya: Aslı kaya, aslı sağlam

Özkayra: İçten gelen bağış, iyilik.

Özke: Sağlam, sıhhatli. 2. Temiz yürekli.

Özkent: Hakkaten şehirli olan kimse.

Özker: Sağlam, sıhhatli, er; temiz yürekli yiğit, özger; iyilikçi; yardımsever

Özkerman: Sağlam, temiz yürekli kimse.

Özkın: Aslı kın benzer biçimde korucucu, saklayıcı olan.

Özkınal: Aslı kın benzer biçimde koruyucu olan kimse.

Özkoç: Koç benzer biçimde kavgacı kişiliği olan.

Özkök: Geçmişi köklü bir aileye dayanan.

Özkul: Tanrının sevgili kulu.

Özkula: Hakkaten kula renginde olan.

Özkurt: Kurt benzer biçimde korkusuz olan.

Özkut: Uğurlu kimse, aslı kutlu

Özkutal: Tüm mutluluklar benliğinde bulunsun.

Özkutay: Uğurlu Ay benzer biçimde kimse, aslı uğurlu

Özkutlu: Aslı uğurlu, kutlu kimse

Özkutsal: Mukaddes bir benliği olan.

Özlek: Toprağın özlü, verimli yeri; süre; doğaüstü güç

Hasret: Bir kimseyi ya da sevilen bir şeyi görme isteği, göreceği gelme

Özlen: Kendini özlet, özlenilecek biri ol; kaynak; ufak dere; ağaç kökü

Özler: Göreceği gelir, özlem çeker

Özlü: Aslı olan, öz kısmı çokça olan; özleşmiş olan; içten gerçek

Özlüer: Aslı olan yiğit

Özmen: Özlü kimse, içten kimse

Özmert: Paylaşımcı, yardımsever mert ve dürüst şahıs.

Özmuştu: Aslı müjde olan kimse

Özmut: Mutluluk veren

Özoğuz: Tam Oğuz olan

Özok: Aslı ok benzer biçimde doğru kimse, doğru özlü kimse

Özol: Bir şeyin en kuvvetli kısmı ol

Özozan: Aslı olan kimse, ozan kimse

Özöğe: Bir şeyin aslı, aslı.

Özön: Liderlik vasfı yüksek olan. 2. Yüreği her insana açık olan, sevecen.

Özönder: Gerçek önder olan kimse

Özpala: Keskin ve yırtıcı bir kişiliği olan.

Özpeker: Aslı sağlam yiğit

Özpolat: Aslı çelik benzer biçimde yiğit

Özsan: Karakteriyle nam salmış şahıs.

Özsel: Aslı sel benzer biçimde olan, kimse; içle ilgili, içsel

Özsoy: Aslı temiz, asil kimse

Özsöz: Aslı sözü bir.

Özsun: Fedakâr şahıs.

Özsungur: Soğukkanlı bir kişiliğe haiz olan.

Özşahin: Şahin benzer biçimde yırtıcı bir kişiliğe haiz olan.

Özşan: Şan yapmış, meşhur.

Özşen: Neşeli kişiliği olan.

Öztan: Gerçekşafak

Öztanır: Kişiliğiyle tanınan dürüst şahıs.

Öztaş: Aslı taş, taş benzer biçimde sağlam kimse

Öztay: Tay benzer biçimde atik, süratli.

Öztaylan: Kibar ve zarif bir kişiliğe haiz olan.

Öztek: Eşi benzeri olmayan kimse, aslı tek olan

Öztekin: Biricik kimse, benzeri olmayan kimse; öz şehzade, tam bir şehzade

Öztimur: Aslı demir olan, öz demir

Öztin: Gerçek ruh, öz ruh

Öztiner: Gerçek ruh olan yiğit

Öztok: Herşeye doymuş kimse, aslı tok

Öztuna: Gerçek Tuna Irmağı

Öztunç: Tunç benzer biçimde sağlam kimse, aslı tunç

Öztürk: Gerçek Türk; aslı Türk, öz Türk

Aslı: Duru, katıksız olan.

Özüak: Temiz özlü kimse

Özüdoğru: Doğru kimse, doğru özlü

Özül: Aslı sözü olan, sözünü yerine getiren, gerçek, verimli.

Özün: Şöhretli bir kişiliğe haiz olan.

Özüpek: Sağlam kimse

Özütok: Herşeye doymuş kimse

Özver: Her insana kendi kişiliğinden bir şeyler katabilen. 2. Fedakâr.

Özverdi: “Özveride bulunmuş oldu” anlamında kullanılan bir ad.

Özveren: Kendi özünden veren kimse, fedakâr

Özveri: Karşılık beklemeden veren, verimli

Özvermiş: Yoluna baş koymuş.

Özyay: Aslı yay benzer biçimde sert olan kimse.

Özyörük: Gerçek yörük.

Özyurt: Anayurt, anavatan.

Özyuva: Gerçek yuva.

Özyürek: Kuvvetli, korkusuz.