M ile Başlayan Erkek Bebek İsimleri 2024: M Harfi ile Başlayan Erkek İsimleri ve Anlamları Nelerdir?

Bebek bekleyen çiftlerin en fazlaca üstünde durdukları konulardan bir tanesi de adlar. Adam bebeklerine isim verirken kulağa hoş gelmesine dikkat eden çiftler anlamları mevzusunda da araştırma içine giriyorlar. Adam bebekleri için keşfedilmemiş, birbirinden güzel adlar bulunuyor.

A’dan Z’ye Adam Bebek İsimleri ve Anlamları

 

M Harfi ile Süregelen Adam Bebek İsimleri ve Anlamları

 

Maarif: Informasyon, kültür.

Macid-Macit: Şan ve onur sahibi

Macit: Meşhur, isim sahibi

Macit-Macid: Şan ve onur sahibi

Mağrip: Batı. 2. Akşam.

Mağrur: Gururlu.

Mahabat: Mehebat, eski İran’da tanınmış bir peygamber.

Maharet: İş görmeye becerikli, beceri, ustalık, beceri.

Mahbup: Sevilen, sevilmiş, sevgili.

Mahfi: Gizli saklı, saklı, örtülü

Mahfuz: Korunmuş, gözetilmiş. 2. Gizlenmiş, saklanmış.

Mahi: Mahveden, yok eden.

Mahir: Usta, yetenekli, becerili

Mahmur: Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Süzgün ve dalgın bakışlı göz.

Mahmut: Övgüye kıymet

Mahmut/ Mahmud: Övgüye kıymet

Mahra: Kıymetli kimse.

Mahser: Davranış, özellik

Mahsun: Kuvvetli, güçlendirilmiş

Mahsut: Biçilmiş ekin.

Mahur: Klasik Türk müziğinde bir makam.

Mahya: Ramazan ayında camilere ışıkla yazılan yazı, fotoğraf.

Mahzar: Yüksek makamlı bir kimsenin yanı, huzuru. 2. Yüksek bir makama sunulmak için yazılan fazlaca imzalı dilekçe.

Mahzun: Kederli, dertli

Mail: İstekli. 2. Eğik

Makal: Söz, kelam. 2. Söyleyiş,

Makbul: Alınan kabul olunan

Maksud: Amaç, amaç, maksat

Maksum: Bölme edilen, bölünmüş.

Maksur: Kısaltılmış. 2. alıkonulmuş. 3. Elinde olmadan mecburi.

Maksut: Ulaşılması istenen şey.

Makul: Akla uygun, mantıklı.

Malik: Haiz, efendi

Malkoç: Osmanlıda akıncılar ocağının komutanı.

Malkoçoğlu: Kale koruyucusunun oğlu.

Malum: Herkesçe malum

Manas: Kırgızların ulusal destanı

Mançer: Yabani kiraz ağacı.

Manço: Manda yavrusu

Mançu: Kuzeydoğu Çin´de yaşayan Moğol asıllı halktan olan.

Mançuhan: Mançuların hükümsarı.

Manga: On kişilik askerî birlik.

Mangalay: Alın. 2. Binici, süvari.

Mansur: Türk musikisinde bir seviye

Manuk: Delikanlı, ufak

Manzur: Nazar olunan, bakılan. 2. Beğenilen gözde olan.

Mardik: Savaşım eden

Maruf: Herkesçe malum ve tanınan şahıs, meşhur

Masum: Suçsuz, günahsız. 2. Ufak çocuk.

Maşallah: “Tanrı´ın istediği benzer biçimde” anlamında kullanılan bir ad. 2. “Tanrı nazardan saklasın” anlamında kullanılan bir ad. 3. Şaşkınlık ve memnunluk özetleyen söz.

Maşide: Şan ve onur sahibi anlamındadır

Maşuk: Sevilen, aşık.

Matlup: İstenilen, aranılan, talep edilen şey.

Matuk: Özgürlüğü bağışlanmış.

Mavi: Gökyüzünün rengi.

Maya: Aslolan, öz, kendi, yaradılış. 2. İktidar, güç. 3. Informasyon. 4. Para, mal. 5. Dişi deve. 6. Uzun hava, türkü.

Mazhar: Birşeyin görünmüş olduğu ortaya çıkmış olduğu yer, kimse manasındadır. Ek olarak şereflendirme, onurlandırma anlamı da vardır. Haiz olma, nail olma anlamı da vardır.

Mazlum: Yumuşak, sessiz, zülüm görmüş

Mebruk: Kutlamaya kıymet kimse.

Mebrur: Hayırlı, beğenilmiş, makbul.

Milletvekili: Gönderilmiş, yollanmış. 2. Milletvekili. 3. Öldükten sonrasında diriltilmiş olan.

Mecdi: Büyüklük, ululuk, şan ve şerefle ilgili.

Mecdut: Talihi açık, mutlu, talihli kimse.

Mecid: Fazlaca şerefli, büyük şan sahibi

Mecit: Büyük, yüce. 2. Şan ve onur sahibi. 3. Tanrının adlarındandır.4. Fazlaca şerefli, büyük şan sahibi

Mecittin: Dinin ululuğu, büyüklüğü.

Mecnun: Deli, aklı başlangıcında olmayandır. Tanrı aşkından kendinden geçmiş, aklını yitirmiş kişiye verilen sıfattır. Leyla ile Mecnun efsanesindeki benzer biçimde

Medayin: Şehirler, metropoller.

Çağdaş: Çağdaş, terbiyeli, görgülü, kibar.

Medet: Yardım eden

Medih: Övme, övgü.

Medit: Uzun, fazlaca uzun devam eden.

Mefhar: Övünme. 2. Övünmeyi gerektiren şey.

Meftun: Gönül vermiş, tutkun.

Mehay: Sevgini ölümsüzlüğü.

Mehcur: Ayrı, uzak.

Mehdi: Doğru yolda giden

Mehip: Heybetli, azametli. 2. Aslan.

Mehmet: Aslı Arapçada Muhammed, fazlaca övülmüş anlamında

Mehmet Akif: Mehmet, Muhammed isminin Türkçesidir. Akif

Mehmet Can: Fazlaca hamt eden, Tanrı’a fazlaca şükreden can, şahıs manasındadır.

Mehmetçik: Türk ulusunun sevgi duygusuyla Türk askerine verdiği ad.

Mehti: Doğru yolu kabul eden, hidayete eren. – bk. Mehdi

Mekin: Nüfuz sahibi, oturup yerleşen.

Mekki: Mekkeli. 2. Mekke´yle ilgili.

Mekselina: Eshab-ı Kehf´den – 7 Uyurlar´dan. Efsus ya da Yarpuz denilen bir şehirde Dakyanus (Dakyus) adındaki zalim hükümdar, halkı kendisine ve putlarına tapmaya zorlar. Tanrı´ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç ise gizlice yakarma ederek bu zalimin buyruğu dışına çıkar. Bunu haber alan Dakyanus´tan kaçan gençler, yolda kendileri benzer biçimde inançlı bir çobana rastlar. Çobanın bilmiş olduğu ve yanında su olan bir mağaraya sığınan yedi şahıs, burada uykuya dalar. Bu mevzu Kuran’da Kehf süresin de geçmektedir. Mekselina, bu 7 kişiden biridir.

Melen: Kıraç toprak

Meli: Deli aşık.

Melih: Güzel, şirin

Melik: Hükümdar, han

Melikcan: Hükmeden şahıs.

Melikhan: Hükümdar.

Melikşah: Selçuk sultanı

Melodi: Belli bir kurala gore yaratılan, kulağa hoş gelen ses dizisi.

Memati: Ölüm

Memduh: Övülmüş, övülmeye kıymet

Memet: Mehmet’in değişik söylenişi.

Memik: “Mehmet” adının kısaltılarak söyleniş biçimi.

Memiş: “Mehmet” adının kısaltılarak söylenmiş başka bir biçimi.

Memnun: Luk duyan, kıvançlı, mutlu.

Memo: “Mehmet” adının kısaltılarak söylenmiş bir başka biçimi.

Memun: Cesaret sahibi, sağlam

Menderes: Akarsuların kıvrımları

Mengi: Ölümsüz, sonsuz

Mengü / Mengi: Ölümsüz, sonsuz.

Mengüalp: Ölümsüz yiğit

Mengüç: Yaşlı

Mengüer: Ölümsüz yiğit

Mengühan: Ölümsüz kağan.

Mengütaş: Ölümsüz taş, bengi taş

Mengütay: Ölümsüz genç

Mengütekin: Ölümsüz şehzade

Mengütimur: Ölümsüz ve demir benzer biçimde sağlam, ölümsüz demir

Mennan: İhsan eden, verici

Mensur: Saçılmış, serpilmiş. 2. Düzyazı.

Menşur: Yayılmış, dağıtılmış. 2. Buyrultu.

Menzur: Adanmış, adak olarak belirtilmiş.

Meran: Sis, duman.

Merani: Cesaret.

Mercan: Bir tür balık adı; deniz dibinde yaşayan nebat, hayvan, taş türü bir canıdır; deniz hayvanlarının evidir.

Merdan: Mertler, insanoğlu, erkekler, yiğitler

Merdemer: Eli bol, yüce gönüllü.

Merdi: Cesaret, mertlik, yüreklilik.

Mergen: Usta nişancı.

Mergup: istenilen, aranan özellikte. 2. Beğenilir, gözde.

Meriç: Bir akarsu adı

Merih: Mars gezegenin adıdır.

Merksas: Yürekli, yiğit.

Merkür: Güneşe en yakın gezegen olarak bilinir.

Mernuş: Eshab-ı Kehf´den – 7 Uyurlar´dan. Efsus ya da Yarpuz denilen bir şehirde Dakyanus (Dakyus) adındaki zalim hükümdar, halkı kendisine ve putlarına tapmaya zorlar. Tanrı´ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç ise gizlice yakarma ederek bu zalimin buyruğu dışına çıkar. Bunu haber alan Dakyanus´tan kaçan gençler, yolda kendileri benzer biçimde inançlı bir çobana rastlar. Çobanın bilmiş olduğu ve yanında su olan bir mağaraya sığınan yedi şahıs, burada uykuya dalar.Bu mevzu Kuran’da Kehf süresin de geçmektedir. Mernuş, bu 7 kişiden biridir.

Mert: Yürekli, yiğit, korkusuz

Mertcan: Yiğit kimse, can

Mertel: Eli açık, eli açık

Merter: Sözünün eri; yiğit

Mertkal: Herzaman mert olarak yaşa

Mertkan: Mert soydan gelen, mert

Mertkol: Yiğitliği her yerde konuşulan.

Mertol: Sözünün eri ol, yiğit ol

Merttürk: Yiğit Türk.

Mervan: Emevi sülalesinin Mervan kolu

Merzuk: Mutlu. 2. Rızkı verilmiş, rızklı.

Mesih: İsa peygambere verilen adlardan biri.

Mesrur: Memnun, sevilen.

Mestan: Savruk. Cüret sahibi

Mestur: Örtülü. 2. Gizli saklı, saklı. 3. Namuslu.

Mesud: Mutlu, neşeli, neşeli

Mesut: Mutlu, neşeli

Meşed: Şehitlik, şahadet.

Meşhur: Meşhur, tanınmış, herkesçe malum.

Meşkur: Beğenilmiş, övgüye kıymet.

Meşru: Yasaya, kurallara uygun.

Metaan: Rahatlık, mutluluk

Metanet: Metin olma, dayanma, dayanıklılık

Mete: Tarihte bir hükümdar

Metehan: Büyük Hun İmparatorunun adıdır.

Metin: Dayanıklı, sağlam, soğuk kanlı

Metiner: Sağlam ve yiğit.

Metinkaya: Kaya benzer biçimde sağlam.

Metkan: Eğitilmiş, yüce şahıs.

Meva: Yurt, memleket. 2. Sığınılacak, güvenilir yer.

Mevlana: 1207-1273 yılları aralığında yaşamış, Mevlevi tarikatinin kurucusu. 2. Sahibimiz, efendimiz.

Mevlevi: Efendiliği, hazretliği haketmiş. 2. Mevlevilik tarikatine bağlı kimse

Mevlut: Doğma, dünyaya gelme ( Mevlid-Mevlüd)

Mevlüd / Mevlüt: Doğma, dünyaya gelme.

Mevlüt: Dünya’ya geliş, doğuş

Mevzun: Biçimli muntazam.

Mezit: Artırılmış.

Mezun: İzinli, izin almış. 2. Mezuniyet belgesi almış şahıs. 3. Yetki verilmiş.

Mısra: Şiirin dizelerinden her biri.

Midhat/Mithat: Övme, methetme.

Mihan: Sorun

Mihin: Büyük, yüce.

Mihrali: En büyük komutan

Mihran: Dere

Mihri: Güneş ile ilgili. 2. Sevgi.

Mihrima: Güneş ile Ay

Mikail: Allaha en yakın olduğuna inanılan dört melekten birinin adı

Milis: Halk gücü

Minas: Büyük

Mir: Baş, komutan, amir, bey.

Mirac/ Miraç: Hz. Muhammed’in göğe yükseliş haline verilen addır.

Miraç: Yükselme, çıkma. 2. Hz. Muhammet’in göğe yükselmesi.

Miran: Beyler

Miras: Birine, ölen bir tanıdığından kalan mal mülk, para yada servet. 2. Kalıtım yöntemiyle gelen herhangi bir

Mirat: Ayna. 2. Bir çeşit lale.

Mirek: Prens.

Mirel: Demir benzer biçimde kuvvetli.

Mirkelam: Hatiplik kabiliyeti olan kimse

Mirsad: Durak; gözetleme yeri, gözlem yeri

Mirza: (Farsça.) Emiroğlu beyi, hükümdar soyundan gelen. 2. Doğu Türk devletlerinde soyluluk unvanı. 3. Dubb-i Ekber yıldız kümesindeki parlak yıldız.

Mirzah: Üzüm çubuğunu bağladıkları ağaç. 2. Çekirdek ve ona benzer şeyleri dövüp ezdikleri taş.

Mirzat: Amir, komutan.

Misbah: Aydınlatma, ışık, nur.

Mithat: Övüş

Mizan: Denge, terazi

Mizgin: Kürtçe; Müjde, müjdeli haber.

Mocan: Soğukkanlı, dayanıklı, direngen.

Molla: Büyük kadı. 2. Medrese talebesi. 3. Büyük alim.

Moran: Dereden büyük akarsu, ırmak, müren

Moray: Mor renkteki ışık.

Muaffak: Başarıya ulaşmış olan, başarı kazanan.

Muallim: Öğretmen.

Muammer: Yaşayan

Muaz: Aziz, izzet sahibi, saygı uyandıran, fazlaca kıymetli, muhterem

Çok önemli: Fazlaca büyük. 2. Saygıdeğer. 3. Mühim.

Mucip: Gerektiren, gerektirici

Icat eden: İcat eden, buluş icra eden.

Muğdat: (Arapça Mudad’tan))Çorak su, tatlı su, buruk.

Muhammed: Bir fazlaca defalar hamdu senalar olunmuş, övülmüş manasındadır. Hz. Muhammed’ in (SAV) isimlerindendir.

Muhammed Kaan: Muhammed; Fazlaca övülmüş, hamt edilmiş. Kaan; Çin ve Moğol imparatorlarına verilen isim.

Muhammed Talha: Birçok defalar hamdu sena olunmuş, yine yine övülmüş. İslam dinini kabul eden ilk 10 kişiden biri.

Muhammed-Muhammet: Fazlaca övülmüş, hamd edilmiş

Muhammedcan: Peygamber s.a.s in isimlerindendir. Can

Muhammet: Birçok defalar hamdu sena olunmuş, yine yine övülmüş. 2. Birçok güzel huylara haiz. Hz. Peygamber (s.a.s)’in isimlerindendir. Büyükbabası Abdülmuttalib tarafınca, gökte hak yerde halk övsün niyetiyle bu ad konulmuştur.

Muharrem: Din tarafınca yasaklanan

Muhiddin/Muhittin: Dini geliştiren, canlandıran.

Muhip: Seven, sevişen

Muhittin: Dini güçlendiren

Muhlis: İnanç ve eylemlerinde içtenlikle davranan

Muhsin: İyilik icra eden

Muhtar: Dilediği şekilde hareket edebilen

Görkemli: Görkemli, gözkamaştırıcı

Mukaddem: Sunulan, takdim edilen. 2. Önde olan, önde giden. 3. Kıymetli, üstün.

Muktedir: Bir şeyi hayata geçirmeye gücü yeten

Munar: Pınar, çeşme.

Mungan: Eli bol, eli açık

Munis: Sıcakkanlı sempatik

Munzur: Büyük kaynak su

Murat: İstek, arzu

Muratcan: istekli şahıs, arzulu.

Murathan: istekli hükümdar.

Murtaza: Mürteza- Seçkin seçilmiş

Musa: Sudan gelmek anlamındadır. Hz. Musa’ nın adıdır.

Musab: İsabet etmiş olan.

Musaddık: Onaylayan.

Musap: Başına bir yıkım bir fenalık gelmiş olan.

Mushab/Mushap: Zor, kuvvetli, dayanıklı

Mustafa: Temizlenmiş, saf hale getirilmiş

Mustan: Zamanı güzellikleri dolu olan ilimiz

Muştu: Müjde, sevindirici haber.

Mut: Alınyazısı, şans, kısmet.

Mutahhar: Temizlenmiş, temiz.

Mutalip/Muttalip: Arzu eden, talep eden.

Muti: İyi kalpli, yumuşak başlı

Mutlu: Mesut, mutluluğa ulaşmış

Mutlualp: Hasret ve isteğine kavuşmuş yiğit

Mutluay: Mutlu ve ay benzer biçimde olan

Mutlubay: Mutlu ve elit.

Mutlubey: Mutlu ve elit.

Mutlucan: Dertsiz, kedersiz.

Mutluer: Mutluluğa ermiş şahıs.

Mutlugün: Sevindirici gün; mutluluk veren gün

Mutluğ: Mutlu.

Mutluhan: İsteklerine kavuşmuş kağan

Mutluk: Mutlu.

Mutlukan: Geçmişi mutluluklar içinde olan.

Mutlukhan: Mutlu hükümdar.

Mutlutekin: Hasret ve isteklerine kavuşmuş ve biricik kimse, mutlu şehzade

Mutlutürk: Mutlu Türk.

Muttaki: Sakınan, çekinen, Tanrı’tan korkan

Mutver: Mutluluk ver, mutlu et

Muvaffak: Başarıya ulaşmış olan, başarı kazanan.

Muvakkar: Hareketlerinde ölçülü olan.

Muzaffer: Zafer kazanan, fazlaca başarıya ulaşmış

Kutsal: Verimli, verimli. 2. Kutlu.

Mübin: İyiyi kötüyü ayırabilen. 2. Apaçık, besbelli.

Mücahit: Savaşçı, Cihada katılan

Mücap: Duası kabul edilen.

Müçteba: Seçkin, seçilmiş

Müderris: Medrese öğretmeni.

Müdrik: Anlayan, kavrayan. 2. Yaklaşan, ulaşan. 3. Ergin.

Müfit: Yararlı, yararlı

Müjdat: Müjdeler, muştular, neşeli haber

Mükerrem: Yardımsever, ikram sever

Mükremin: Konuksever, ikram sever

Mükrim: Güler yüzlü.

Mülayim: Yumuşak huylu hareketlerinde ölçülü.

Mülazım: Bir hiç kimseye bağlı olan.

Müldür: Berrak.

Mülhim: İlham eden.

Mülket: Ülke.

Mümin: İnanan, inanç eden

Mümtaz: Seçkin, başkalarından ayrı tutulan

Münci: Kurtaran, kurtarıcı.

Münib: Tanrıya yönelmiş şahıs.

Münif: Yüksek, yüce.

Münim: Nimet veren, Yedirip içiren. 2. İyiliksever, velinimet

Münip: Tövbe eden. 2. Verimli yağmur.

Münir: Aydınlatan, ışık veren

Münür: Yüksek, yüce, büyük.

Müren: Irmak, dere, akarsu.

Mürit: Buyuran. emreden,

Mürsel: Yollanmış, gönderilmiş olan

Mürşit: İrşad eden, doğru yolu gösteren

Müslim: Din bilgisi olan

Müslüm: İslam dininden olan / Teslim olan

Sevecen: Acıyan, şefkat gösteren

Müşir: Haber veren, bildiren, komut ve işaret eden. 2. Mareşal.

Müştak: Özleyen, göreceği gelen

Müzahir: Yardım eden, korumuş olan, kollayan.