E ile Başlayan Erkek Bebek İsimleri: E Harfi ile Başlayan Erkek İsimleri ve Anlamları Nelerdir?

Dünyada en güzel duygular arasında anne ve baba olmak yer alıyor. Erkek bebek bekleyen çiftler çocuklarına isim seçme konusunda kararsız kalıyor. Anne ve baba adayları bebeklerine verecekleri ismin anlamlarına dikkat ediyor.

A’dan Z’ye Erkek Bebek İsimleri ve Anlamları

 

E Harfi ile Başlayan Erkek Bebek İsimleri ve Anlamları

 

Ebecen: Akıllı çocuk.

Ebed: Sonsuzluk.

Ebet: Sonu olmayan zaman, sonsuzluk.

Ebrak: Çok parlak olan.

Ebrar: Hayır sahipleri, iyiler, dindarlar, özü sözü doğru olanlar; sadıklar ve iyiler manasındadır.

Ebubekir: İlk halife olan Hz. Ebubekir’in ismidir. Bekir’in babası manasındadır.

Ecebay: Varlıklı ve ulu kişi.

Ecebey: Saygın, yüce.

Ecehan: Ulu hükümdar.

Ecekan: Geçmişinde yücelik saygınlık barındıran.

Ecem: Acem.

Ecemiş: Çok bilmiş.

Ecer: Güzel, yeni.

Ecevit: Açıkgöz, çevik, çalışkan ve sinirli anlamlarındadır.

Ecir: Güzel işler karşılığında alınan mükafattır

Ecmel: Çok güzel, yakışıklı.

Ecvet: Mükemmel. 2. Eli açık olan.

Edayi: Dua eden.

Ede: Ata, dede. 2. Büyük erkek kardeş. 3. Kendisine saygı gösterilen kimse.

Edebali: Osman Gazi’nin hocası. Edeb ve Ali isimlerinin birleşimi ile oluşur.

Edgü: İyi

Edgüalp: İyi ve yiğit

Edgübay: İyi zengin.

Edgüer: İyi kimse, iyi er manasındadır.

Edgükan: İyi soydan gelen kimse.

Edhem: Karayağız at.

Edip: Edepli terbiyeli / Edebiyatla ilgilenen kişi.

Edis: Yüce, yüksek

Ediz: Değerli, ulu, yüce, yüksek

Edra: Vücudu beyaz, başı siyah at.

Efdal: En değerli en yüksek.

Efe: Ege yiğidi, ağabey

Efe Buğra: Ağabey, büyük kardeştir. Buğra; büyük erkek deve, iki hörgüçlü devedir.

Efecan: Afacan, hareketli, ele avuca sığmaz anlamlarını taşır.

Efecan / Afacan: Hareketli, ele avuca sığmaz, akıllı

Efehan: Yiğitlerin başı.

Efekan: Yiğit bir soydan gelen.

Efendi: Saygıdeğer, ince çelebi kimse. 2. Sözü geçen, buyruğu yürüyen kişi. 3. Eğitim görmüş kişi için

Efgan: Ağlamak, feryat etmek.

Efgen: Düşüren yıkan kimse.

Efkan: Çığlıklar, inlemeler.

Efkar: Tasa, kaygı, üzüntü. 2. Düşünceler, fikirler.

Eflah: Feraha kavuşan, kurtulan.

Eflal: Eflal (افلال) kelimesi Arapça sözlüklerde ‘kurak, bitkisiz yer’, ‘hezimete uğrayan’ manalarına gelen el-fell (الفل) kelimesinin çoğulu olarak geçmektedir. Buna göre Eflal, ‘kurak, bitkisiz yerler’, ‘hezimete uğrayanlar’ manalarına gelir. Kötü enerjili bir isimdir.

Eflatun: Açık mor, leylak rengi ile erguvan arası / Bilgin, bilgili, herşeyi bilerek doğan çocuk.

Efnan: Türler, çeşitler.

Efrahim: Hz. Yusuf un ikinci oğlu. Orta Filistin’de yerleşen İsrail kabilesine adını verdiği söylenir. Bu kabile Hz. Süleyman’ın ölümünden sonra asıl İsrail topluluğunun 12 kola ayrılmasında etken oldu.

Efran: Sevinçli, mesut, neşeli kimsedir.

Efsane: Kulaktan kulağa yayılan öyküdür.

Efser: Taç, padişah tacı ve subay anlamına gelir.

Eftal: En değerli en yüksek.

Ege: Bir çocuğu koruyan, işlerine bakan ve her hâlinden sorumlu olan kimse. 2. Yaşça büyük. 3. Sahip

Egealp: Egeli yiğit

Egebay: Saygın egeli.

Egebey: Saygın egeli.

Egecan: İçten ve sevecenlikle sahip çıkan.

Egehan: Engin denizlerin hükümdarı

Egemen: Sözünü geçirendir.

Egesal: Egeli olmasıyla nam salmış olan.

Egesan: Egeli olmasıyla anılan.

Egesay: Egeli saygın kişi.

Egetay: Genç egeli.

Egetürk: Engin görüşlü Türk.

Egezade: Egeli oğlu.

Eğilmez: Boyun bükmeyen.

Eğit: Kahraman, yiğit.

Eğmen: Talihli, uğurlu, kısmetli

Ejder: Bir masal yaratığı, korkulan, güçlü

Ejderhan: Acımasız hükümdar.

Ekber: Allah’ ın sıfatlarındadır. En büyük manasındadır. İsim olarak kullanılması uygun olmayabilir.

Eke: Usta, bilgili, deneyli, yetişkin, açıkgöz, zeki

Ekemen: Açıkgöz kimse, zeki kimse, bilgili, görgülü, deneyli kimse, manalarındadır.

Eken: Tarım ile uğraşan kişidir.

Ekenel: Elleriyle toprağı eken kişi.

Ekener: Toprağa tohum serpen kimsedir.

Ekin: Ekilmiş tahılın filiz vermiş biçimi, tarlada bitmiş tahıl. 2. Buğday. 3. Kültür.

Ekinci: Ekip biçen kimse.

Ekinel: Tanm1a, uğraşan.

Ekiner: Tarımla uğraşan kimse

Ekmel: Daha, pek kâmil, mükemmel ve kusursuz olan. En uygun, en eksiksiz olandır. Ekmel-i Enbiya

Ekmeleddin: Dinin en olgunu, dinin tamamı.

Ekrem: Pek cömert, iyiliksever manasındadır.

Elbek: İl beyi, ellerin beyi demektir.

Elber: İyiligi ve ihsani bol olan demek

Elbir: Uzlaştırıcı, arabulucu, bir işi birlikte yapan

Elbruz: Boyu uzun yakışıklı

Elçi: Bir devleti başka bir devlet katında temsil eden kimse, sefir. 2. Bir Uzlaşma sağlamak veya iş bitirmek için birinin yanına gönderilen kimse. 3. Yalvaç, peygamber, resul.

Elçialp: Yiğit temsilci.

Elçibey: Temsilci.

Eldem: Ehli. 2. Cana yakın.

Elfida: Feda etme, gözden çıkarmak.

Elgün: Kamu, herkes.

Elit: Seçkin, üstün.

Elitez: Elitez, eline çabuk.

Elvan: Renkler, çeşitler. 2. Rengârenk.

Elver: Yardımcı ol.

Elverdi: Yardım eden, yardımcı.

Elveren: Yardımcı olan.

Elyesa: Kur’an-ı Kerim’de adı geçen bir peygamber. Kur’ân-ı Kerîm’de, “İsmail, Elyesa’, Yû­nus ve Lût’a da yol gösterdik; hepsini âlemlere üstün kıldık” (el-En’âm 6/86), “İsmail’i, Elyesa’ı, Zülkifl’i de an. Hep­si de iyilerdendir. (Sâd 38/48) mealin­deki iki âyette anılması ve İslâmî kaynak­larda verilen şeceresi dışında onunla ilgi­li herhangi bir bilgi bulunmamaktadır.

Eman: Emniyet, güvence gibi anlamları vardır.

Emanet: Korunmak birine veya bir yere bırakılan eşya, kimse. 2. Bir kimse ile birine gönderilen şey. 3. Eşyanın emanet olarak

Embiya: Peygamberler, Evliya.

Emcet: Onurlu.

Emek: Uzun ve yorucu çalışma. 2. Bir amaç uğruna harcanan yoğun beden ve zihin gücü.

Emet: Nihayet.

Emetullah: Allah’ın bereketi.

Emin: Güvenilir, kararlı.

Eminel: Güvenilir kişi

Emir: Buyruk.

Emir Efe: ‘Emir”’, Müslüman Ortadoğu ülkelerinde bey, askeri komutan, vali ya da yüksek rütbeli subay

Emir Kaan: Buyruk, komutan, talimat, ferman anlamlarındadır.

Emir Taha: Taha; Hz. Ömer’e Müslüman olmadan önce okunan ilk suredir. Emir+ Taha isimlerinin beraber kullanımı ile oluşan bir addır.

Emiray: Emir ve ay isimlerinden oluşmuş.

Emirbey: Yöneten saygın kişi.

Emircan: Bir kavmin, bir şehrin başı; büyük bir hanedana mensup kimse anlamlarındadır. Peygamberin soyundan gelendir.

Emirhan: Emir veren han, yönetici

Emirkan: Bir kavmin, bir şehrin başı.

Emirsoy: Buyuran, hükümran bir soydan gelen.

Emrah: Saz çalan oynayan

Emran: Kürkler, hayvan derileri.

Emre: Aşık, halk ozanı, arkadaş

Emri: Emirle ilgili.

Emrullah: Allah’ ın emri manasındadır.

Enbiya: Peygamberler.

Enç: Güvenilir kimse, erinçli kişi

Endam: Gül boylu, ince uzun, güzel endamlı.

Ender: Çok az, çok seyrek, az bulunan.

Eneç: Dağlardaki karın erimesiyle kendine yatak oluşturan ve yaz gelmesiyle de kuruyan su yatağı. 2.

Enek: Kapital.

Ener: En yiğit, en er kişidir.

Eneren: Çok ermiş, ermişlerin ileri geleni.

Enes: Soylu Arap atı, küheylan manasındadır.

Enez: Cılız, zayıf, güçsüz

Enfal: Ganimet.

Engin: Ucu bucağı görünmeyecek kadar geniş, çok geniş.

Enginalp: Engin yiğit

Enginay: Uçsuz bucaksız ay.

Enginel: İyi yetiştirilmiş derin bilgi sahibi kişi.

Enginer: Engin yiğit, engin er, engin kimse.

Enginsoy: Geniş soy

Enginsu: Uçsuz bucaksız deniz.

Engintürk: Her yanı sarmış olan Türk – Derin bilgiye sahip Türk.

Engiz: Derelerde sık ağaçlardan oluşan karanlık. Ağaç filizi.

Engür: Hepsinden gür olandır.

Enis: Arkadaş, dost

Enis / Enes: Sevimli, dost canayakın

Ensar: Koruyup gözeten, yardımcı olan.

Ensari: Ensar kişilerden biri.

Enver: En ışıklı, en parlak, nurlu güzel kişidir.

Er: Erkek, yiğit, kahraman, yürekli, yetenekli, rütbesiz asker anlamlarını taşır.

Eracar: Güçlü er gürbüz kimsedir.

Erakalın: Alnı açık yiğit, ak alınlı kimsedir.

Erakıncı: Akıncı yiğit, akıncı askerdir.

Eral: Korkusuz yiğit.

Eralan: Her anlamda yiğitliğini gösteren.

Eralkan: Al kanlı yiğit…

Eralonc.: Korkusuz akıncı.

Eralp: Yiğit erkek, yiğit kimse, yiğitler yiğidi.

Eraltay: Altay dağlarından gelmiş yiğit.

Eran: Yiğit diye anılacak kişi; anmakta geç kalma.

Erandaç: Başkasından anı kalmış yiğit

Eranıl: Yiğit olarak anılasın manasındadır.

Eraslan: Aslan gibi korkusuz ve güçlü olan kişidir.

Eray: Yiğit kişi

Eraydın: Aydın yiğit aydınlık yiğit

Erbaşat: Egemen olan yiğit

Erbatur: Yiğitler yiğidi, er yiğit, bahadır.

Erbay: Saygın, yiğit.

Erberk: Cesur ve şimşek gibi hızlı.

Erbey: Yiğit bey.

Erbil: Yiğitliği ile bilinen.

Erbilek: Yiğit bilekli, bükülmez bilekli

Erbilen: Bilgili, yiğit, bilen er

Erbilir: Bilen kimse, bilgili ve yiğit

Erboğa: Boğa gibi güce sahip olan.

Erboy: Yiğit, boylu, endamlı.

Erbuğ: Yiğitler başı, komutan

Erbuğa: Boğa gibi yiğit kimse, yiğit boğa

Ercan: Yiğit, korkusuz olan candır.

Erce: Yiğitçe, yiğide benzer bir biçimde.

Ercenk: Savasçi erkek.

Ercihan: Korkusuzluğuyla, yiğitliğiyle dünyaya nam salmış kişi.

Ercivan: Yiğit ve genç.

Erciyes: Kayseri’deki dağın ismi.

Ercümend: İtibarı olan, çevresinde saygı gören.

Ercüment: Saygın, onurlu

Erçelik: Çelik gibi yiğit, çelik er kişi

Erçetin: Sağlam yiğit çetin er, güç er, zorlu er kişi

Erçevik: Canlı, hareketli yiğit

Erçin: Erken doğan, En erken davranan

Erda / Erdağ: Dağ gibi er, dağ gibi yiğit

Erdağ: Dağ gibi er, dağ gibi yiğit

Erdal: Yeni dal, taze dal.

Erdem: Fazilet, ahlak, ruhsal ve manevi olgunluk

Erdemalp: Erdemli yiğit

Erdemer: Erdemli yiğit

Erdemir: Demir kadar güçlü

Erdemli: Ahlaki açıdan her alanda yeterliliğe sahip olan, faziletli.

Erden: İnsan eli değmemiş, bakir,

Erdenalp: Dürüst ve iyiliksever yiğit·

Erdenay: Ay kadar bakir

Erdener: El değmemiş yiğit

Erdeniz: Denizci yiğit kişi

Erdi: Ulaştı, yetişti, olgunlaştı, büyüdü, başakları olgunlaşmış ekin

Erdibey: Ermişliğiyle itibar gören kişi

Erdik: Ulaştık, yetiştik, kavuştuk, eriştik

Erdil: Gönül eri

Erdilek: Erken dilenen şey

Erdim: Tanrı yolunda ermiş durumuna geldim” “eriştim” “olgunlaştım” anlamındadır.

Erdin: Ereğine ulaştın; Tanrı yolunda ermiş duruma geldin, olgunlaştın yetiştin anlamındadır.

Erdinç: Sağlam, güçlü esen

Erdiner: Amacına ulaşan yiğit.

Erdoğ: Erken doğ, yiğit doğ

Erdoğan: Yiğit doğan kişidir.

Erdoğdu: Yiğit olarak doğdu, erken doğdu

Erdöl: Erkek çocuk

Erdölek: Ağırbaşlı, yiğit, uslu yiğit

Erdönmez: Ağzından çıkanı sahiplenen ve sözünden dönmeyen

Erdur: Yiğit kal.

Erduran: Duran, yaşayan yiğit.

Erduru: Katışıksız er, duru er

Erek: Ulaşılmak istenen, ardından koşulan şey, amaç, erişilmek İstenen sonuç

Ereken: Vaktinden önce eken, erken eken

Erel: Yiğit el

Erem: Cennet.

Eren: Erkek. 2. Olağanüstü sezgileriyle birtakım gerçekleri gördüğüne inanılan kimse. 3. Deneyimli, akıllı kimseler. 4. Dost. 5. Hayırlı çocuk.

Erenalp: Ermiş yiğit

Erenay: Ermiş ve ay gibi aydınlık.

Erencan: Ermiş kimse, ermiş can

Erençer: Huzur veren.

Erendiz: En büyük gezegen, jüpiter.

Erenean: can dost.

Erenel: Ermiş el, yiğit el

Erener: Ermiş yiğit.

Erengüç: Ermiş ve güçlü kimse

Erenler: Olağanüstü sezgileriyle bazı gerçekleri gördüğüne inanılan kişi. 2. Kendini tüm benliğiyle Tanrı’ya adamış kimse.

Erenöz: Özü ermiş kimse

Erensoy: Ermiş soy, yiğit soy

Erensü: Ermiş asker, yiğit subay

Erentürk: Her şeyi bilen Türk.

Erenulu: Ermiş ve ulu kimse

Erenuluğ: Ermiş ve ulu kimse

Erer: Yiğit er, yiğit erkek

Ereren: Benliğinden ayrılmış, kendini Tanrıya adamış.

Erez: Buğday ve arpa tarlalarında yetişen deliceotu da denilen bir bitki. Acı bağdem ağacı.

Ergalip: Gücüyle üstün gelen.

Ergazi: Yiğit, kahraman, savaşçı.

Erge: Şımarık, nazlı

Ergen: Buluğ çağına erişmiş olan. 2. Henüz evlenmemiş olan, bekar.

Ergenç: Genç erkek.

Ergene: Çadır kapısı. 2. Dağ yamacl.

Ergenekon: Dağın zirvesi

Ergener: Henüz evlenmemiş evlenecek çağa girmiş yiğit

Ergi: Güzelliği yakalama. 2. İyi bir şeye erişme durumu, mazhariyet-

Ergican: İstenilen iyi ve güzel şeye erişmiş kimse; erişmiş can; kendisine kavuşulmuş cananlamalarındadır.

Ergiden: Yiğit erkek.

Ergil: Er ile ilgili.

Ergin: Olmuş, yetişmiş, kemale ermiş. 2. Haklarını kullanabilecek yaşa gelmiş olan.

Erginalp: Yetişkin yiğit

Erginay: Ay gibi parıldayan delikanlı.

Erginbay: Erişmiş, yetişmiş, olgunlaşmış ve zengin

Ergincan: Olgunlaşmış kimse

Erginer: Yetişmiş, olgunlaşmış er.

Erginsoy: Ergin bir hale gelmiş soy

Ergisoy: İstediğine ulaşmış soydan olan kimse

Ergökmen: Gök yüzlü ve sarışın erkek

Ergönül: Gönülden dürüst kişi.

Ergör: Erken gör

Ergun: Hızlı, atak, sert başlı at.

Ergun / Ergün: Sert başlı oynak hızlı at / Sulu serpken kar

Ergun/Ergün: Sert başlı oynak hızlı at / Sulu serpken kar (Ergün)

Ergüç: Güçlü er, erkek ve güçlü

Ergüden: Yiğit erkek.

Ergüder: Başka erleri güdecek denli yiğit

Ergül: Yeni açan gül.

Ergüleç: Güler yüzlü kimse, güleç yiğit

Ergülen: Güler yüzlü, sempatik.

Ergüler: Durmaksızın gülen anlamında.

Ergümen: istediklerini elde etmiş olan.

Ergün: Yumuşak, uysal kimsedir. Sulu kar.

Ergünay: Ay gibi sessiz.

Ergüner: Mütevazi.

Ergüneş: Erken doğan güneş

Ergüney: Her ilişkisinde mütevazi olan.

Ergüven: Kendine güvenen, kendiyle barışık olan.

Ergüvenç: Güvenç olan kimse, güvenilir er

Erhan: Yiğit hükümdar

Erhun: Hun yiğiti

Erışık: Yiğit ışık

Erışın: içindeki cevheri paylaşan.

Eriker: Ermiş ve yiğit, yetişkin yiğit

Eril: Erkek.

Erim: Bir şeyin erebileceği uzaklık. 2. İyi bir şeye işaret olan durum. 3. Sevgi. 4. Müjde.

Erimer: Sevilen kimse, muştu olan er

Erin: Erginleşmiş kimse.

Erinçer: Mutluluk içinde yaşayan kimse, dirlik düzenlik içinde yaşayan erkek

Erip: Bilgisi ve yeteneğiyle zeki olduğunu belli eden kişi.

Eris: Uyanık, zeki.

Eriş: Saldırı, hücum.

Erişen: Olgunlaşan, erginleşen, ulaşan, yetişen

Erişken: Erişkin

Erişkin: Yetkinliğe ermiş, gelişmiş.

Eriz: iz bırakan yiğit.

Erizgi: Akıllı kimse zeki erkek

Erk: Yaptırma gücü, güç sözü geçerlilik

Erkal: Yiğit kalmanasındadır.

Erkam: Rakam, sayı işaretleridir.

Erkan: Erkek kanlı

Erkaya: Kaya gibi güçlü.

Erke: İşe çevrilebilen güç

Erkel: Güçle ilgili, güçsel

Erker: Güçlü erkek, güç sahibi kimse

Erkılıç: Kılıç gibi kudretli kişi.

Erkınay: Çalışkan kimse

Erkış: Erken gelen kış

Erkin: Tekbaşına iş gören, serbest

Erkinel: Özgür el, özgürlüğünü seven.

Erkiner: İstediği gibi davranabilen erkek, özgür kimse, özgür yiğit

Erkmen: Güçlü kimse, güçlü erkek, sözü geçen kimse

Erkoç: Yiğit koç, koç gibi erkek

Erkoçak: Eliaçık erkek, cömert kimse, yiğit er, koçak er

Erkol: Güçlü ol, güç sahibi ol, yiğit ol

Erksal: Güç Sal, güç gönder

Erksan: Güç sahibi ün, güçlü ad

Erksoy: Güçlü soy

Erksun: Güç ver güç sun

Erktin: Güçlü ruh

Erkul: Yiğit kul, yiğit kimse

Erkunt: Sağlam er, dayanıklı er

Erkurt: Yiğit kurt

Erkut: Uğur getiren yiğit, uğurlu yiğit

Erkutay: Yiğit, uğurlu ve Ay gibi kimse

Erkutlu: Uğurlu yiğit, kutlu yiğit

Erlaçin: Sarp er, yalçın kaya gibi erkek, şahin gibi erkek

Erman: Erdemli yiğit

Ermiş: İstediğine kavuşmuş – Dini inançlara göre kendisinde olağanüstü manevi güç bulunan kişi, evliya, veli.

Ermutlu: Mutluluk içinde yaşayan er

Ernoyan: Cesur, korkusuz komutan anlamında.

Eroğan: Yiğit barış tanrısı, güçlü er

Eroğlu: Yiğit kişinin oğlu

Eroğul: Yiğit oğul

Eroğuz: İyi ve doğru erkek, iyi erkek arkadaş, tosun gibi erkek Gürbüz erkek

Erokay: Elit, beğenilen.

Erol: Erkek ol sözünde dur anlamında

Erolan: Yiğit olan, erkek olan, er olan

Eronat: Güvenilir kimse

Erozan: Yiğit ve şair kimse, yiğit şair

Eröz: Özü yiğit, yiğit özlü, yiğit kimse

Ersal: Erkenden gönder, erken salıver

Ersan: Yiğit ünlü, er sanlı

Ersavaş: Yiğitçe savaş.

Ersay: Yiğit olarak saygı göster

Ersayın: Saygıdeğer yiğit, saygı gösterilmesi gereken kimse

Erseç: Yiğit seç,

Ersel: Yiğit sel

Ersen: Kolay, zor olmayan

Ersev: Erkek ol ve sev, erken sev

Erseven: Erken seven kimse, yiğit kimse

Ersever: Yiğit sever.

Ersevin: Erkenden, vaktinden önce sevinç duy, vaktinden önce sevin

Ersezen: Vaktinden önce sezen kimse

Ersezer: Erken sezer, vaktinden önce sezer

Erson: son yiğit, son erkek anlamında, ailenin sonuncu erkek çocuğuna verilen ad

Ersons: Son yiğit, son erkek anlamında, ailenin sonuncu erkek çocuğuna verilen ad

Ersoy: Erkek soy, yiğit soy

Ersöz: Yiğit sözü

Ersun: Erken sun, vaktinden önce sun

Ersungur: Yiğit ve doğan gibi yırtıcı

Ersü: Yiğit asker, yiğit subay

Erşan: Yiğit, ünlü, yiğit şanlı

Erşat: Doğru yolu bulan

Erşen: Şen, yiğit, şen erkek

Erşet: Dürüstlükten hiç ayrılmayan.

Ertaç: Erkekliği taç gibi taşıyan

Ertan: Tan gibi ateş renkli er

Ertaş: Yiğit ve taş gibi sağlam kimse

Ertay: Yiğit tay

Ertaylan: Yiğit ve uzun boylu kimse

Erte: Sonraki, gün; şafak sökme zamanı; herhangi bir işteki ilk başarı

Ertek: Yiğit, ve tek er

Ertekin: Yiğit ve tek, yiğit prens

Ertem: Erdem, fazilet

Erten: Sabah, gündoğumu anı

Ertingü: Hayranlık uyandıran.

Ertok: Gözü yükseklerde olmayan, gözü tok yiğit

Ertöre: Törelerine bağlı yiğit.

Ertöz: Yiğit ve cevherli kimse

Ertugay: Yiğitler topluluğu anlamında

Ertuğ: Sorguçlu yiğit, tuğlu yiğit

Ertuğrul: Temiz yürekli doğru yiğit

Ertuna: Yiğit, Tuna ırmağı

Ertunca: Yiğit, Tunca ırmağı

Ertuncay: Yiğit ve tunçtan yapılmış ay

Ertunç: Tunçtan yapılmış, sağlam, yiğit erkek

Ertunga: Yiğit, hükmeden

Erturan: Yaşayan yiğit

Ertün: Akşamın ilk saatleri, gecenin başlangıç saatleri

Ertüre: Yiğitler ara-

Ertürk: Yiğit Türk, erkek Türk

Ertüz: Yiğit ve adaletli

Ertüze: Adaletli yiğit.

Ertüzün: Düzgün er, yiğit ve düzgün kimse

Erülgen: Ulu yiğit, yüce yiğit, metin yiğit

Erün: Yiğit diye tanınan, ünlü yiğit

Erünal: Yiğit olarak tanın, yiğit olarak ün al

Erüstün: Üstün yiğit

Ervan: Yiğit, cesur

Eryalçın: Çıplak, yalçın kaya gibi yiğit kimse

Eryaman: Her bakımdan alışılmışın üstünde olan yiğit

Eryavuz: Çok sert yiğit, yavuz erkek

Eryetiş: Çabuk gel

Eryılmaz: Hiçbir şeyden korkusu olmayan yiğit, gözü korkusuz yiğit

Eryiğit: Yiğit erkek

Erzade: Yiğit oğlu.

Erzan: Uygun, münasip, layık

Erzen: Darı.

Erzi: Dini vecibelerini yerine getiren.

Esad: Çok uğurlu ve mutlu

Esad/Esat: Çok uğurlu ve mutlu

Esat: Çok uğurlu ve mutlu

Esenalp: Sağlıklı yiğit

Esenbay: Sağlıklı ve saygın kişi.

Esenbey: Sağlıklı ve beyfendi kişi.

Esendal: Sağlıklı, huzurlu kişi.

Esendemir: Sağlıklı ve demir gibi

Esener: Sağlıklı yiğit

Esengür: Rüzgar gibi gürleyen.

Esenhan: Sağlıklı hükümdar.

Esenkal: Sağlıklı ve huzurlu ol.

Esenkul: Sağlıklı ve huzurlu insan.

Esentan: Tan vaktinde esen rüzgar.

Esentaş: Sağlıklı, taş gibi.

Esentay: Sağlıklı ve genç.

Esentürk: Sağlıklı Türk

Eseralp: Yiğitliği dilden dile rüzgar gibi dolanan

Eserbey: Çok yakışıklı ve beyefendi kişi

Eserhali: Arkasında büyük eserler bırakan hükümdar

Eserkaya: Heykel gibi güzel.

Esersoy: Eserleriyle anılan bir soydan gelen.

Esertaş: Sert ve taş gibi sağlam.

Esertürk: Büyük eserler bırakmış Türk.

Esil: Soylu, zengin.

Esinalp: Yiğitliği çok kişiye örnek olan.

Esinbay: Saygıdeğerliliğiyle çok kişiye örnek olan.

Esiner: Sabah yeli gibi tatlı ve yiğit kimse, esin veren kimse

Eskin: Yel, sert esen yel

Eskinalp: Sert esen yel gibi yiğit

Eslek: Çalışkan. 2. Girişken.

Eşfak: İçten, çok şefkatli olan.

Eşit: Niteliği, görünüşü aynı olan.

Eşkin: Atın bir tür hızlı yürüyüşü.

Eşmen: Eş, dost, arkadaş, akran.

Eşref: Şerefli, şeref sahibi / Uğurlu

Etem: Eksiksiz, tam.

Ethem: Kara, yağız at

Ethem/ Edhem: Kara, yağız at

Etika: Günah işlemeyen

Etiz: Yüce, yüksek, değerli

Etka: Takvayla yaşayan, Allah korkusu ile günahtan çok fazla çekinen

Etkin: Etkileyici, yaptırıcı

Evgin: Gecikmemesi gereken, acil, aceleci…

Evliya: Ermişler – Koruyup gözetenler – Allaha yakın olanlar.

Evran: Uzun boylu. 2. Kasırga. 3. Kainat.

Evre: Bir olayda birbiri ardınca gelen değişik durumların Her biri, alınan yol aşama

Evren: Kâinat

Evrensel: Dünya ölçüsünde olan

Evrim: Aşamalarla kendini gösteren ilerleme, değişim

Evsad: Ahlak, huy

Eylem: Bir durumu değiştirmek için gösterilen çaba.

Eymen: Daha uğurlu, çok talihli, hayırlı, kutlu

Eymür: Varlıklı, iyi durumda olan oğuzlarda boy adı.

Eyüp: Sabırın simgesi olmuş bir peygamber

Ezdi: Ezmek eylemini yaptı, ezip geçti, yendi

Ezel: Başlangıcı olmayan demektir.

Ezgütekin: İyi şehzade

Ezman: Gökyüzü.