D ile Başlayan Erkek Bebek İsimleri 2024: D Harfi ile Başlayan Erkek İsimleri ve Anlamları Nelerdir?

Dünyada en güzel duygular içinde anne ve baba olmak yer ediniyor. Adam bebek bekleyen çiftler çocuklarına isim seçme mevzusunda kararsız kalıyor. Anne ve baba adayları bebeklerine verecekleri ismin anlamlarına dikkat ediyor.

A’dan Z’ye Adam Bebek İsimleri ve Anlamları

 

D Harfi ile Başlamış olan Adam Bebek İsimleri ve Anlamları

 

Dadak: Büyük kardeş, ağabey. 2. Bebek. 3. Bir yiyeceğin tadına bakmak için yenilen parçası, tadımlık. 4. Şeker, akide şekeri.

Dadaloğlu: 19. yy. da yaşamış. Anadolu halk Ozanı.

Dadaş: Adam kardeş. 2. Delikanlı. yiğit kimse. 3. Doğu illerinde seslenme sözü olarak kullanılır. Dağaşan

Dağ: Çevresindeki araziye gore devasa yükseklikte olan toprak, kaya

Dağa: Yayla, yüksek yer.

Dağardı: Dağın sırt kısmı, arkası

Dağaşan: Dağları aşıp giden, engel tanımayan

Dağdelen: Dağları delecek denli azimli olan.

Dağhan: Dağ ve han kelimelerinin birleşimden oluşmuştur. Eski Türklerde dağ tanrısının adıdır.

Dağıstan: Türk kökenli Kafkasya ülkesi

Dağlı: Dağlık yerleşim yerlerinde yaşayan kimse

Dağtek: Tek dağ.

Dağtekin: Yalnız tenha dağ

Dahi: Muhteşem parlak zeka ve yetenekli.

Dai: Yakarma eden, duacı. 2. Çağrı eden, çağıran.

Daim: Devamlı, Sonsuz.

Dalan: Dal benzer biçimde olan, dal benzer biçimde ince yapılı

Dalay: Deniz. Dal benzer biçimde ince Ay benzer biçimde güzel.

Dalayer: Deniz adamı.

Dalbaş: Koruyucu.

Dalboğa: Koruyucu yürekli kimse.

Dalca: Dal benzer biçimde ince, uzun, narin.

Dalda: Kuytu yer, barınak.

Daldal: Kahraman, yürekli şahıs.

Daldiken: Ağaç yetiştiren kimse.

Dalga: Denizin rüzgarla kabarması sonucu oluşan hareketlilik. 2. Denizdeki hareketli su hacmi.

Dalgıç: Çoğu zaman hususi donanımla su yüzeyi altında emek vermeyi meslek edinen kimse.

Dalım: “Gücüm, kuvvetim” anlamında kullanılan bir ad.

Dalkılıç: Kılıcı elinde olan, hazır bekleyen.

Dalkoç: Koruyucu, arka çıkıcı kimse.

Dalokay: Çokça beğenilen

Dalsar: Saldır ve sar, saldır ve kuşat

Daltekin: Koruyucu, kayırıcı hükümdar.

Dalyan: Deniz, göl ve nehirlerde kıyılara yakın kurulan büyük balık avlama yeri. 2. Denizde yüzeye yakın yosunlu kaya. 3. Deniz kıyılarında ve denizin dibinde dalgalı şekilde görülen kum.

Damar: Canlıların kan akışını elde eden sistem. 2. Madenin bolca bulunmuş olduğu kanal. 3. İnsandaki inatçı karakter.

Damra: Peygamber efendimizin sütkardeşinin adı.

Danış: Data, bilme, danışma

Danışman: Belli mevzularda bilgisine başvurulan şahıs.

Danışment: Başvurulan kimse.

Daniş: Bilim, informasyon. 2. Bilhi sahipleri.

Danyal: Mukaddes kitapta adı geçen İsrail peygamberi.

Daraş: Kartal.

Darcan: Sıkıntılı, sabırsız kimse, serçe büyüklüğünde boz renkli kuş

Dardoğan: Zamanını beklemeden doğan, sabırsız doğan

Dare: Yoldaş, dost.

Davas: İlaç, umar.

Davaz: Katık.

Daver: Doğru, adil yönetici.

Davran: Hamle yap, atak yap

Davud / Davut: Er. Kendisine kitap olarak Zebur’un göndermiş olduğu büyük peygamberlerden biri. Kur’an-ı Kerim’de 16 yerde adı geçer. – Türk dil kuralına gore d/t olarak kullanılır.

Davut: İsraillilerin, sesinin güzelliği ve şairliği ile tanınan hükümdar ve peygamberi.İbranca’da “sevgili, aziz” anlamında olduğu sanılıyor.

Dayanç: Katlanma gücü, dayanma gücü, dayanış

Dayanışma: Yardımlaşma, destekleme.

Dayar: Hazır, tamamlanmış olan.

Dayende: Bağışlayan

Dayı: Birini kollayıp gözeten kimse. 2. Annenin adam kardeşi. 3. Külhanbeyi.

Debernuş: Eshab-ı Kehf´den – 7 Uyurlar´dan. Efsus ya da Yarpuz denilen bir şehirde Dakyanus (Dakyus) adındaki zalim hükümdar, halkı kendisine ve putlarına tapmaya zorlar. Tanrı´ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç ise gizlice yakarma ederek bu zalimin buyruğu dışına çıkar. Bunu haber alan Dakyanus´tan kaçan gençler, yolda kendileri benzer biçimde inançlı bir çobana rastlar. Çobanın bilmiş olduğu ve yanında su olan bir mağaraya sığınan yedi şahıs, burada uykuya dalar.Bu mevzu Kuran’da Kehf süresin de geçmektedir. Debernuş, bu 7 kişiden biridir.

Dede: Ata, annenin ya da babanın babası. 2. Ata. 3. Bazı dervişlere verilen ad.

Kıymet: Bir şeyin önemi, ederi

Değmer: Seçkin, nitelikli, kabul gören.

Deha: Dahi.

Dehal: Aziz, dost, canayakın.

Dehri: Oldukça bilgili kimse.

Delal: Cilve, naz, işve. İnsana güzel ve sempatik görünecek hal, durum.

Delali: Azizlik, aziz; naz.

Deli Dumrul: Adı dede korkutta geçen Türk Yiğidi

Delice: Deli benzer biçimde taşkın

Delikan: Coşkulu, yerinde duramayan – Çocukluk çağından ergenliğe eren kimse.

Delikanlı: Çocukluk çağından çıkmış genç adam. 2. Sözünün eri, dürüst, namuslu kimse.

Demir: Oldukça sağlam bir metal

Demirağ: Demiryolları.

Demiralp: Demir benzer biçimde sağlam yiğit

Demiray: Demir benzer biçimde sağlam ve Ay benzer biçimde güzel.

Demirbağ: İlişkilerinde demir benzer biçimde sert olan.

Demirbaş: Daima için mevcud. 2. Bir yerde kullanılan, bir yere kayıtlı olan, bir görevliden öbürüne

Demirbilek: Sağlam bilekli, kuvvetli kimse.

Demirbüken: Demiri bükebilecek denli yiğit kimse

Demircan: Oldukça canlı, sağlam.

Demirdelen: Demiri delebilecek güçte olan.

Demirdöven: Demirci, demiri işleyen.

Demirel: Kuvvetli el

Demirer: Demir benzer biçimde sağlam kimse, kuvvetli kimse.

Demirezen: Demiri ezebilecek kadar gücü olan.

Demirgüç: Sağlam ve kuvvetli kimse.

Demirhan: Kuvvetli hükümdar

Demirkan: Sağlam ve kuvvetli kan.

Demirkaya: Demir ve kaya benzer biçimde sağlam kimse.

Demirkıran: Kuvvetli kimse, babayiğit.

Demirkol: Demir benzer biçimde kuvvetli kollan olan.

Demirkök: Kökleri sağlam olan.

Demirkurt: Kuvvetli, güçlü, sert kimse.

Demirkut: Kuvvetli, güçlü, sert kimse.

Demirman: Demir benzer biçimde kuvvetli, sağlam kimse.

Demirok: Sağlam ok, demirden yapılmış ok.

Demirol: Demir benzer biçimde kuvvetli ol.

Demiröz: Aslı demir benzer biçimde sağlam olan.

Demirpençe: Elleri demir benzer biçimde sert olan.

Demirsoy: Soyu kuvvetli olan şahıs.

Demirsu: Demir benzer biçimde sağlam ve su kadar berrak olan.

Demirşah: Demir benzer biçimde sağlam hükümdar.

Demirtaş: Demir ve taş benzer biçimde kimse, kuvvetli kimse, demir gülle.

Demirtekin: Sağlam ve uğurlu.

Demirtiken: Demir benzer biçimde sağlam biricik olan, demir şehzade

Demirtuğ: Demirden yapılmış sorguç.

Demirtürk: Demir benzer biçimde Türk.

Demiryürek: Yürekli, yiğit, korkusuz, kuvvetli kimse.

Demren: Okun ucuna geçirilmiş demir parçası

Deng: Ses, seda, haykırma.

Dengiz: Deniz.

Dengizer: Denizci, deniz eri, deniz adamı

Deniz: Derya, büyük tuzlu su birikintisi

Denizalp: Denizler yiğidi.

Denizcan: Deniz adamı, denizci.

Denizel: Eli deniz benzer biçimde bolluk getiren şahıs.

Denizer: Denizci, deniz eri, deniz adamı.

Denizhan: Denizler hakanı.

Denizman: Denizci, deniz adamı

Denizmen: Denizi seven adam.

Deniztekin: Deniz adamı, denizci.

Denk: Uygunluk, eşitlik durumu

Denkel: Eşitlik, uygunluk, eşit insanoğlu.

Denker: Uygun er

Denktaş: Yük yüklemeye yarayan, taş, denk taşı, aynı yaşta bulunan, Yaşıt, akran, eşit özdeş.

Denli: Terbiyeli ve saygılı.

Denlisoy: Terbiyeli ve saygılı bir soydan gelen.

Denlitürk: Terbiyeli ve saygılı Türk.

Deran: Güzellik.Derhal, o anda derhal anlamlarındadır.

Derda: Kur’an fıkıh ve hadis ili.

Deren: Derleyen, tırmık

Derin: Oldukça gelişmiş, oldukca ilerlemiş. 2. Yoğun. 3. İçten gelen.

Derinkök: Kökü oldukca eskilere dayanan.

Derinöz: Aslı derin olan kimse, derin özlü.

Derinsoy: Soyu, geçmişi oldukca eskilere dayanan.

Derlen: Başkaları seni toplasın, derleme işine mevzu ol, toparlasınlar, toplan

Derviş: Alçak gönüllü, hoşgörü sahibi

Derya: Deniz. 2. Oldukça bilgili, engin kimse. 3. Oldukça, pek oldukca.

Deryavan: Denizci.

Deste: Bağlam, demet, 10 parçadan oluşan tüm.

Ilaç: İlaç, umar.

Devan: Koşmak, hızla gitmek

Devin: Hareket.

Deviner: Emek harcayan yiğit.

Devlet: Toprak bütünlüğüne bağlı kalmış olarak siyasal açıdan teşkilatlanmış tüzel varlık. 2. Mutluluk; şans.

Devran: Çağ, süre.

Devrim: Dünya görüşünde, felsefede, bilimde, sanatta yada toplumsal düzende aniden olan niteliksel değişme.

Devrimer: Devrimci, devrim meydana getiren kimse, devrimin yiğidi

Dicle: Bir ırmak adı

Didar: Görüş, görme gücü. 2. Yüz, çehre, suret.

Dijdar: Kale bekçisi

Dikalp: Dik başlı yiğit

Dikbaş: İnatçı, bildiğinden dönmeyen, büyüklerinin sözünü dinlemeyen, boyun eğmez. 2. Kurumlu.

Diken: Bazı bitkilerin dal, yaprak, meyve kabuğu benzer biçimde bölümlerinde ve bazı hayvanların derisinde bulunan sert, ucu sivri ve batıcı çıkıntılardan her biri.

Diker: Başı dik kimse, dik başlı yiğit

Dikmen: Koni biçiminde sivri tepe, dağların en yüksek yeri, zirve, dik yerdeki orman, yayla,

Dikran: Bir kral adı

Diksoy: Baş eğmeyen gelenekten gelen.

Diktaş: Eğik olmayan taş.

Dilaver: Yiğit / Yürekli

Dilbirin: Gönül çekmek, sevdalı.

Dildayı: Seven adam.

Dilercan: Dileyen can, dileyen kimse

Dilgir: Kızgın, öfkeli.

Dilkeş: Çekici, cazip.

Dilkoçer: Sempatik, neşeli nüktedan.

Dilmaç: Dili oldukca iyi bilen, dil ustası.

Dilmen: Dil bilen kimse, dilci.

Dilsafa: Derdi olmayan, rahat

Dilsozi: Samimi, içten, sadık.

Dilşad: Gönlü hoş.

Dincel: Dinç bir duruma gel, dinçleş, dinç el kuvvetli el

Dinç: Kuvvetli, güçlü, dayanıklı

Dinçalp: Kuvvetli yiğit, kuvvetli ve yiğit

Dinçay: Kuvvetli ve ay benzer biçimde

Dinçel: Eli kuvvetli ve sıhhatli, sağlam şahıs.

Dinçer: Kuvvetli yiğit şahıs

Dinçerk: Kuvvetli güçlü şahıs

Dinçgil: Sağlam, sıhhatli aileden gelen.

Dinçkal: Hep dinç ol manasındadır.

Dinçkaya: Kuvvetli kaya, kaya benzer biçimde sağlam kuvvetli

Dinçkol: Sıhhatli ve kuvvetli koL.

Dinçkök: Kökü sağlam olan.

Dinçmen: Sağlam, kuvvetli, kimse, kuvvetli adam

Dinçok: Sağlam ok, kuvvetli ok

Dinçol: Gücü kuvveti yerinde biri ol, kuvvetli ol

Dinçöz: Dinç kimse, dinç özlü, kuvvetli kimse

Dinçsan: Dinç ve meşhur

Dinçsay: Saygı duyulan ve sıhhatli şahıs. .

Dinçsel: Kuvvetli sel

Dinçsoy: Soyu sağlam.

Dinçtaş: Kuvvetli taş

Dinçtürk: Sıhhatli, sağlam Türk, kuvvetli Türk

Dindar: Tanrı’a inanmış, bağlanmış olan kimse.

Diren: Karşı koy, dayan, harmanda sapları yaymaya yarayan, uzun çatallı, ağaçtan yapılmış bir ziraat aracı.

Direnç: Karşı koyma

Dirican: Sıhhatli kuvvetli kimse

Dirim: Yaşam, yaşam, yaşama gücü

Dirimtekin: Yaşam dolu şehzade

Dirisoy: Kuvvetli soy, canlı soy

Dirlik: Seviye içinde mutlu yaşam, mutluluk, luk, iyi geçinme, erinç

Diyar: Memleket.

Dizdar: Kale komutanı

Tabiat: Doğa.

Doğaç: Evvelde düşünülüp hazırlanmadan ortaya çıkan fikir

Organik: Olağan olarak ortaya çıkmış olan, doğaya uygun, suni Olmayan, yapmacıksız

Doğan: Yırtıcı bir kuş

Doğanalp: Şahin ve yiğit, yiğit kimse

Doğanay: Ayın ilk günlerinde Ay, yeni Ay (ayın ilk günleri doğan ufaklıklara verilir)

Doğaner: Şahin benzer biçimde kimse, şahin benzer biçimde yiğit

Doğangün: Doğmakta olan, doğan güneş

Doğantan: (şafakta doğan için) tan benzer biçimde dünyaya gelecek olan, yeni tan

Doğar: Doğmazlık etmez

Doğruer: Yalan söylemeyen, haksızlık yapmayan kimse, içi dışı bir kimse

Doğrul: Herhangi bir yöne doğru yönlen, toparlan, dik duruma gel doğru ol

Doğruol: Eğrilikten kaçın, haksızlık etme, içi dışı bir ol

Doğruöz: İçi dışı bir kimse, aslı doğru

Doğu: Bir yön ismidir.

Doğuer: Doğu yiğidi

Doğuhan: Doğunun hükümdarı.

Doğukan: Doğunun hakanı anlamına gelir

Doğuş: Hayata geliş

Dolay: Çevre, çevre.

Dolun: Dolgun, dolarak biçimi yuvarlaklaşmış, ayın ondördü

Dolunay: Ayın tüm olarak görüldüğü hali.

Domaniç: Tümsek, yokuş. 2. Kambur.

Donat: “Donat, süsle” anlamında kullanılan bir ad.

Dora: En yüksek yer, uç. Bir şeyin uç kısmı yukarısı tepesi. Dağ doruğu anlamlarını taşır.

Dorak: Tepe, en yüksek yer, zirve.

Doru: Gövdesi kızıl, ayakları ve yelesi kara olan at. 2. Zirve.

Zirve: Zirve, dağların en yüksek noktası

Dorukhan: Yüksekteki hükümdar

Doruktekin: Yüce ve biricik, yüce şehzade

Dost: Sevilen ve güvenilen yakın dost, gönüldeş

Dönmez: İnandığından geri dönmeyen şahıs

Dönmezer: İnandığını meydana getiren kimse, inanılmış olduğu yolda giden kimse, sözünde duran yiğit

Dönmezsoy: Sözünden dönmeyen soy.

Duha: Kur’anı Kerim’de 93. surenin adı, kuşluk vakti.

Duhan: Kıyamet gününde çıkacak duman

Dumrul: Dedem Korkut öykülerinde geçen bir ad

Duran: Yerinde kalan, bekleyen

Duraner: Duran yiğit

Durcan: sen cansın, sevgilisin ve yaşamalısın anlamında, (evladı yaşamayan Ailelerin koyduğu bir ad)

Durguner: Sakin kimse

Durhan: Turhan

Durkan: Soyu tükenmeyen.

Durmuş: Evlatların sık ölümleri karşısında konulmuş olan arzu ifadesi

Durmuş/Dursun: Evlatların sık ölümleri karşısında konulmuş olan arzu ifadesi

Dursun: Uzun ömürlü olsun

Dursunali: Kız evladı olmayan ailelerin en son doğan adam çocuklarına verdikleri isim.

Durualp: Temiz ve yiğit kimse

Duruiz: Aslı temiz kimse.

Duruk: Durulmuş, duru, berrak. 2. Zirve. 3. Belli bir süre değişmeyen, olduğu benzer biçimde kalan.

Durukal: Temiz kal, berrak kal

Durukan: Asil kan sahibi

Durul: Suyun durulması, aklanması

Duruöz: Temiz özlü kimse

Durusan: Adı sanı temiz kimse

Durusel: Saf ve berrak akan sel.

Durusoy: Temiz asil, saf kanlı

Durutekin: Temiz ve biricik, pırıl pırıl ve bir tane olan kimse, temiz şehzade

Durutürk: Temiz, dürüst Türk.

Duyal: Duygulu duyarlı acele duygulanan

Duygun: Hislerini yoğun yaşayan, duygusal.

Dülge: Deste.

Dülger: Yapıların tahta işlerini meydana getiren kimse.

Dündar: bk. Dindar 2. T. Eski ordu düzeninde artçı birlik.

Dündaralp: Dinine bağlı yiğit. 2. T. Eski ordu düzenindeki artçı beraber yer edinen yiğit.

Dünya: Yeryüzü

Dürri: Parlak, parlayan, inci benzer biçimde parlayan.

Düzey: Bir kimsenin başkalarına gore kıymet ve yücelik derecesi.

Muntazam: Yamuk olmayan, doğru