Deloitte’un ‘İş Hayatında Hanım – 2022 Araştırması’ yayımlandı. Araştırmaya gore, tükenmişlik hissi, esnek çalışmanın istenen seviyede uygulanmaması ve gereksinim duydukları desteği alamamaları hanımefendilerin iş hayatındaki varlığı önünde engel olmaya devam ediyor. Araştırmaya katılan bayanlar, pandemiden sonrasında emek verme düzeninin değişmesine karşın yüksek oranda tükenmişlik hissi ve stres yaşadıklarını belirtiyor. Dünyadaki ‘büyük çekilme’ dalgasının devam edeceği sinyalini veren araştırmaya katılan hanımefendilerin yarısından fazlası iki yıl içinde çalışmış oldukları iş yerinden ayrılmak istiyor. Mevcut iş yerinde çalışmaya devam edeceklerini söyleyenlerin oranı ise bir tek yüzde 10.
Deloitte’un Avustralya, Brezilya, Kanada, Çin, Almanya, Hindistan, Japonya, Cenup Afrika, İngiltere ve ABD’den beş bin hanım çalışanla yapmış olduğu araştırmaya gore, hanımefendilerin çoğunluğu iş yerinde mikro saldırganlık (sözünün kesilmesi, sesini yükselterek karşılık verilmesi benzer biçimde), uygunsuz ve kapsayıcı olmayan davranışlarla karşılaşmaya devam ediyor. Sadece bu davranışların oldukça azı işverenlere bildiriliyor.
Araştırmayı değerlendiren Deloitte Türkiye Beceri Lideri Gülfer Irmak, pandemide birçok şirket ve çalışanın hem fırsat hem de zorluklar getiren bir değişiklik periyodu geçirdiğini söylemiş oldu. Hibrit emek verme modelinin tüm dünyada yaygın bir uygulama haline geldiğini vurgulayan Irmak, “Bununla beraber araştırmamıza katılan hanımefendilerin yanıtları, pandemiyle gelen değişimin iş hayatındaki bayanlara ağır bir karşılık ödettiğini ortaya koyuyor. Ilk olarak tükenmişlik hissinin kaygı verici derecede yüksek seviyelere ulaştığını görüyoruz. Bununla beraber kariyer ve yaşamları için kabul eden bayanlar yeni, esnek emek verme sistemleri talep etmeye başladı. Bir kısmı ise iş yerlerini yada iş yaşamını tamamen terk etmek mecburiyetinde bırakıldı” diye konuştu.
Hibrit çalışmanın doğru uygulanması halinde uzaktan emek verme mevzusunda esneklik sağladığını, sadece bununla beraber da fizyolojik olarak iş yerinde bulunmayanların dışlanması riskini artırdığını kaydeden Irmak, “Hibrit düzende çalışan hanımefendilerin yüzde 60’ı mühim toplantılardan dışlandıkları hissi yaşadıklarını, yüzde 45’i liderlerine ulaşmakta güçlük çektiğini söylüyor. Pandeminin tetiklediği iş modeli emek verme hayatında kadının varlığını artırmasına ve ilerlemesine engel oluyor. Bu araştırmanın bulguları, politikanın ötesinde eylemlerin önemini gösteriyor. Refah, esneklik, saygılı ve kapsayıcı bir şirket kültürü hanımefendilerin iş hayatında var olması için son aşama mühim” dedi.
Araştırmadan dikkat çeken bazı başlıklar şöyleki:
- Araştırmaya katılan hanımefendilerin yüzde 33’ü işverenlerinin esnek emek verme seçenekleri sunduğunu söylüyor. Yüzde 94’ü esnek emek verme talebinde bulunmanın terfi etme olasılığını etkileyeceğine inanıyor.
- Hanımefendilerin yüzde 53’ü stres seviyelerinin geçen yıla gore daha yüksek bulunduğunu söylüyor.
Yüzde 46’sı kendisini tükenmiş hissediyor. Etken iş arayan hanımefendilerin yüzde 40’ı tükenmişlik hissi yüzünden iş değişiklik yapmak istiyor. - Tükenmişlik hissi bilhassa iş–hususi yaşam dengesini kuramayan hanımlarda oldukça daha çok. Hanımefendilerin bir tek yüzde 45’i bu dengeyi iyi tutturabildiğini söylerken yüzde 34’ü ise oldukça fena olarak tanımlıyor.
- Yüzde 33’ü zihin sağlığı için izin aldığını belirtiyor, bir tek yüzde 43’ü iş yerinde zihinsel sıhhat sorunları hakkında konuşabildiğini söylüyor.
- Yüzde 59’u son bir yılda iş yerinde uygunsuz davranış ve/yada mikro saldırganlık yaşadığını ifade ediyor. Bunu yaşadığını söyleyen hanımefendilerin oranında geçen yıla gore yüzde 52 artış var.
- Kapsayıcı olmayan davranışları bildirmeleri halinde işverenlerinin harekete geçmeyeceğini düşünenlerin oranı yüzde 93.
- Gene iştirakçilerin yüzde 93’ü uygunsuz ya da mikro saldırgan davranışları bildirmenin kariyerlerini etkileyeceğine inanıyor.
- Çalışanların yarısından fazlası gelecek iki yıl içinde çalışmış oldukları işlerden çekilme etmeyi düşünüyor. Bir tek yüzde 10’u önümüzdeki beş yıl içinde işine devam edeceğini söylüyor.
- Ayrılmaların ardındaki en büyük niçin yüzde 22 ile yeterince fırsat tanınmaması, ikinci sırada ise yüzde 18 ile iş-özel yaşam dengesini kuramamak olarak gösteriliyor.
- Ayrılmak isteyen hanımefendilerin yüzde 38’i ise çalışmış oldukları yerde tükendiklerini belirtiyor.
