Ç ile Başlayan Erkek Bebek İsimleri 2024: Ç Harfi ile Başlayan Erkek İsimleri ve Anlamları Nelerdir?

Dünyada asla şüphesiz tarifi olmayan duygular içinde anne ve baba olmak içeriyor. Adam bebek bekleyen anne ve baba adayları çocuklarına en güzel ve en anlamlı adları vermek istiyor.

A’dan Z’ye Adam Bebek İsimleri ve Anlamları

 

Ç Harfi ile Başlamış olan Adam Bebek İsimleri ve Anlamları

 

Çaba: Zorlukların üstüne giden.

Çağ: Başı ve sonu belli olan ve belli bir özellik taşıyan süre dilimi

Çağa: Minik çocuk, yavru, minik kuş yavrusu

Çağacan: Yeni bir çağ başlatan kimse, çağ açan

Çağacar: Yeni bir çağ başlatan kimse, çağ açan

Çağaçan: Yeni bir dönem başlatan şahıs.

Çağakan: Çağ, kısaca süre benzer biçimde akan

Çağan: Mutlu gün, bayram

Çağatay: Yavru at, tay. Çağatay hanlığından olan kimsedir. Cengiz Hanın erkek evladıdır.

Çağbay: Bu son zamanların zengini, efendisi.

Çağda: Son zamanların içinde

Çağdan: Son zamanların içinden.

Uygar: Bununla beraber yaşayan, çağımıza uygun, çağımıza yaraşır.

Çağer: Bir çağda yaşayan yiğit.

Çağhan: Son zamanların hanı; Uygar han

Çağıl: Çağlamak eyleminden çağıl; Minik taş parçacıkları, çakıl

Son zamanların: Yuıldırım.

Çağır: Şarap, şıra, 2. Patika.

Çağkan: Canlı, dinamik, çalışkan kimse.

Çağlar: Çağıldayarak akan su, şelale

Çağlayan: Köpürerek yüksekten düşen su

Çağlayangil: Coşkulu insanoğlu birliği.

Çağlayantürk: Coşkulu Türk.

Çağlı: Kuvvetli, güçlü. 2. Namusuna düşkün.

Çağman: Uygar kimse, son zamanların insanı.

Davet: Birini çağırma, çağrı. Doğan, çakır kuşu. Aşama, unvan, san.

Çağrıbey: Selçuklu çağveren Çaltı Devleti’nin kurucularından.

Çağveren: çağa adını veren.

Çaka: Cenk baltası

Çakabey: Oğuzların XI yy. da İzmir bölgesine egemen olan beyi.

Çakan: Parıldayan, ışık veren.

Çakar: Kıvılcım, deneyimli şahıs.

Çakıl: Deniz ya da akarsu kıyılarındaki yuvarlak minik taşlar.

Çakım/Çakın: Şimşek. 2. Kıvılcım, şerare.

Çakır: Doğan ya da atmacaya benzeyen bir avcı kuştur. Ela gözlü kimselere de çakır denir.

Çakırbey: Mavi gözlü ve elit.

Çakırca: Çakıra benzeyen.

Çakırer: Çakır kuşuna benzeyen kimse, ela gözlü kimse.

Çakmak: Kıvılcım çıkaran çelik. 2. Ateş çıkartan taş.

Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimsedir. Süt mavisi.

Çakmur: Eli sıkı kimse

Çalak: Atak, acele davranan.

Çalap: Tanrı. 2. Ateş.

Çalapkulu: Tanrı kulu.

Çalgan: Yatağı taşlık olan ve gürültüyle akan dere.

Çalık: Acele ve delice hareket eden.

Çalıkbey: Acele süratli ve varlıklı.

Çalım: Gösteriş, karşısındakini etkileme amacıyla meydana getirilen davranış, kurum. 2. Kılıcın keskin yanı. 3. Birazcık benzeme, çağrıştırma. 4. Bir oyuncunun topla yapmış olduğu kıvrak hareketler.

Çalış: Emek harcama. 2. Cenk, çarpışma.

Çalışkan: İşten yılmayıp fazlaca çalışan

Çalkan: Su birikintisi.

Çaltı: Minik ve dikenli orman.

Çambel: Çamlık yöre, yer.

Çamego: Ozan.

Çamer: Çam ağacı benzer biçimde güzel ve yiğit

Çandar: Osmanlı İmparatorluğu ‘nda büyük bir ailenin adı.

Çandır: Melez. 2. İnatçı, kavgacı.

Çanga: İyi bir soydan gelen, asil

Çankaya: Ankara ilinin ilçesi.

Çapan: Ulak, postacı, haber getiren.

Çapar: Durmadan koşan yiğit, atlı ulak

Çapın: Fazlaca süratli koşabilen

Çapkan: Hücum amacıyla saldırı eden. 2. Süratli koşan.

Çarman: Neşeli.

Çavbal: Açık göz.

Çavdar: Buğdaygillerden fazlaca türü bulunan bir un bitkisi.

Çavlan: Bir akarsuyun yüksekten köpürerek döküldüğü yer, çağlayan

Çavlı: Tanınmış, meşhur, Selçukluların devlet adamlarından birkaçının adı

Çavsar: Yiğit, kahraman, yılmaz.

Çavuş: Yol gösteren. 2. Orduda bir aşama.

Çayan: Mavi gözlü şahıs. 2. Kızak.

Çaylan: çay ve ırmağın geçit yeri.

Çeber: El işlerinde becerikli olan. 2. Korkusuz ve uyanık kimse.

Çebi: Bir yaşındaki keçi yavrusu. 2. Meyve vermiş bağ.

Çebüri: Olgunluk.

Çeçen: Kafkasya’da yaşayan bir halka verilen ad. 2. Akıllı şahıs. 3.Hitabet kabiliyeti olan. 4. Yakışıklı.

Çelebi: Bey, ağa, görgülü ve ince kimse.

Çelem: Yiğit, Şalgam.

Çelen: Yakışıklı, güzel görünen. 2. Tepelerin kar tutmayan zirvesi. 3. Becerikli ve kurnaz kimse.

Çelik: Su verilip sertleştirilen demir, polat.

Çelikbaş: Kuvvetli ve elit.

Çelikel: Eli çelik benzer biçimde olan, çelik elli.

Çeliker: Çelik benzer biçimde sağlam kimse

Çelikhan: Kuvvetli ve güçlü hükümdar, yönetici manasındadır.

Çelikkan: Sağlam kan anlamına gelir.

Çelikkanat: Her yanından güç ve kuvvet fışkıran.

Çelikkaya: Çelik benzer biçimde güçlü, kaya benzer biçimde sert.

Çelikkol: Kolları çelik benzer biçimde güçlü olan.

Çeliköz: Aslı çelik benzer biçimde sağlam olan kimse, çelik özlü.

Çeliksoy: Soyu kuvvetli, güçlü olan.

Çeliktaş: Çelik benzer biçimde kuvvetli, taş benzer biçimde sert.

Çelikten: Çelik benzer biçimde sağlam olan.

Çeliktürk: Çelik benzer biçimde güçlü, sağlam, kuvvetli Türk.

Çelikyay: Kuvvetli ve esnek.

Çelim: Heybetli.

Çerçi: Köy, pazar ve benzeri yerlerde dolaşarak küçücük tuhafiye eşyası satan gezginci esnaf.

Çeri: Asker, yeniçeri

Çerkez: Kafkas halklarından birinin adı.

Çerme: Çay kıyılarında sulu ve yeşil yer.

Çetin: İstenilen yola getirilmesi, elde edilmesi zor, güç olan, Kolay olmayan, sert, sarp.

Çetinalp: Sıkıntılı ve yiğit, sert yiğit.

Çetinay: İnatçı fakat ay kadar zarif şahıs.

Çetinel: Sıkıntılı el, kuvvetli el.

Çetiner: Sağlam ve kuvvetli kimse, çetin kimse.

Çetinkaya: Sağlam kaya, kaya benzer biçimde çetin.

Çetinok: Süratli ve sert şahıs.

Çetinöz: Aslı çetin kimse, çetin özlü.

Çetinsoy: Kolayca yenilmeyen soy.

Çetinsu: Fazlaca süratli, kuvvetli akan su.

Çetintaş: Taş benzer biçimde sert ve de inatçı şahıs.

Çetintürk: Sert ve inatçı Türk.

Çetinyiğit: Sert ve inatçı ve de yürekli şahıs.

Çevik: Kolaylıkla, çabuklukla davranan, hareketleri süratli, canlı

Çevikbir: Çeviklikte üzerine olmayan.

Çevikel: Eli süratli olan kimse.

Çeviker: Süratli yiğit.

Çeviköz: Aslı çevik olan, çevik kimse

Çeviksoy: Atikliği ve hareketliliği soyundan gelme olan.

Çeviktürk: Atik ve hareketli Türk.

Çevikyiğit: Korkusuz ve atılgan şahıs.

Çevren: Gökyüzünün yerle birleşmiş benzer biçimde olduğu yer, göz erimi, ufuk

Çevrim: Bir süreklilik içinde değişiklik. 2. Sınır. 3. Girdap.

Çıdal: Sabır.

Çıdam: Kuvvetli olma, dayanıklılık.

Çıdamlı: Sabırlı şahıs.

Çığıl: İnsan kalabalığı.

Çınar: Boyu otuz metreyi gören, uzun seneler yaşayan, geniş yapraklı ağaç.

Çınay: Asil ay, ayın parlak zamanı.

Çırağ: Işık, meşale.

Çıray: İnsan yüzü

Çıvgın: Rüzgar ve karla karışık yağan yağmur

Çilen: Çişe, hafifçe yağış.

Çiltay: Çilli tay.

Çiner: Doğru, dürüst insan.

Çintan: Tan zamanı.

Çiray: Yüz, surat

Çizmen: Neden olan, yol gösteren; kılavuz, önder.

Çoğan: Çöven. 2. Kökü ve dallan köpüren nebat.

Çoğaş: Isı ve ışık deposu olan gökcismi, Güneş

Çokan: Dağın en yüce yeri zirve

Çokar: Asil.

Çokay: Köyağası. 2. Eşkiya.

Çoker: Fazlaca yiğit

Çokman: Gürz.

Çokmert: Her insana karşı mert ve dürüst olan.

Çolak: Sakatlığı olan şahıs.

Çolpan: Çoban Yıldızı, Zühre, Venüs.

Çoşkuntan: Tan vaktinin coşkusunu yüreğinde taşıyan.

Çölaşan: Zorlukların üstesinden kolaylıkla gelebilen.

Çölbey: çöl ağası.

Çölbeyi: Çöl ağası.

Çölgeçen: Zorlukların üstesinden kolaylıkla gelebilen.