B ile Başlayan Kız Bebek İsimleri 2024: B Harfi ile Başlayan Kız İsimleri ve Anlamları Nelerdir?

Anne ve baba adayları için isim seçmek zor olabiliyor. Kız bebeklerine isim vermekte zorluk çeken aileler bu mevzuda derin bir araştırmaya giriyor. Doğacak bebekleri için aileler kulağa hoş gelen ve anlamlı adlar tercih etmek istiyor.

A’dan Z’ye Kız Bebek İsimleri ve Anlamları

 

 

B Harfi ile Başlamış olan Kız Bebek İsimleri

 

Kız kardeş: 1. Büyük kız kardeş, abla. 2. Kız kardeş.

Bacım: benim kız kardeşim

Bade: Şarap, aşk, sevgi

Badegül: Bade ve gül kelimelerinin birleşiminden meydana gelmiş bir isimdir.

Badem: Gülgillerden ülkemizin her bölgesinde yetişen ağaç türüdür, bu ağacın yaş ve kuru yenen meyvesine verilen isimdir.

Badiye: Bad-i, e – ye

Bağdagül: Bahçedeki gül.

Bağdat: Irak’ın başkenti

Bağış: 1. Bağışlanan şey, kayra. 2. Sıçrayış, atlama.

Bağlam: 1. Cinsleri ayrı ya da birbirlerine yakın olan şeylerin bir arada bağlanmışı, demet, deste. 2. Bir koşuttaki dörtlüklerin herbiri. 3. Herhangi bir vakada, vakalar durumlar ilişkiler örgüsü ya da bağlantısı. 4. Dilbilgisinde, ilkin yada sonrasında gelen k

Bağlan: Birisini sev ve daima sadık ol

Bahamra: İrak’ta bir yer.

Bahanur: Bir şeyin kıymeti, bedeli.

Bahar: İlkbahar.

Baharcan: Genç ve candan dost

Bahargül: Bahar gülü

Bahariye: Divan edebiyatında bahar tasviriyle süregelen kaside

Baharnaz: Genç ve nazlı

Baharsu: Genç ve saf olan

Baharsun: Gençliği ve saflığıyla örnek olan

Bahira: 1. Kulağı yarık dişi deve yada koyun. Hayvan yavru doğurduğunda yada 5 yavru dişi olduğu süre hayvanın kulağı kesilerek belirtilirdi. Kur’anı Kerim, bu adetleri kaldırmıştır.

Bahire: Ba-hire

Bahise: Ba:hise

Bahiye: Şehvetli hanım. İsim olarak kullanılmaması uygundur.

Bahriye: Deniz ile ilgili.

Bahtınaz: Nazlı bir karaktere haiz olan

Bahtınur: Talihi ile ışık saçan

Bahtıser: Talihli, talihli, iyi yazgılı olan.

Bahtışen: Neşeli, talihli bir kadere haiz olan

Bahtiser: Talihli, talihli, iyi yazgılı. İşleri başından beri iyi giden.

Bahtiyar: Mutlu, talihli, Hayatından memnunolan

Bakanay: Gökyüzünde duran ay, açık seçik.

Bakinaz: Devamlı nazlanan, oldukca nazlı.

Bakiye: Arta kalan

Bakyazı: Sevilen bir vakadan sonrasında verilen ziyafet.

Bala: Yavru, çocuk

Balaca: bala, ufacık küçücük minik ve güzel

Balahanım: Minik hanım

Balahatun: Üstün, asil kanlı. Kıymetli soy mensubu. Balahatun

Balahun: Osmanlı İmparatorluğu’nun kurucusu Osman Gazi’nin ikinci karısının adı

Balamir: Meşhur bir Türk kağanı.

Balca: Bal damlası

Balcın: 1. Bal’a doymuş. 2. Fazlaca tatlı, bal benzer biçimde.

Baldan: Bal benzer biçimde tatlı, şirin ve güzel olan.

Balgın: 1. Bal’a doymuş. 2. Fazlaca tatlı, bal benzer biçimde.

Balhan: Hazar denizi sahilinde Anuderyanın eski yatağının denize vardığı yerde bir dağ silsilesi.

Balı: Parıltı, ışıltı

Balım: Bal, şeker.

Balın: Yar, sevgili

Balkan: Sarp ve geniş ormanlıklarla bezeli sıradağlar.

Balkı: 1. Parıltı, ışık. 2. Güzel parlak, süslü. 3. Şimşek.

Balkın: Pırıldayan, parlak

Balkız: Bal kadar tatlı kız

Ballı: Şirin, güzel, tatlı dilli.

Balsarı: Sarı saçlı.

Balsu: Tatlı su

Balşeker: Bal benzer biçimde tatlı olan.

Banu: Hanım, prenses

Banugül: Ev hanımı, hanımefendi

Banuhan: Hatun hükümdar

Barcin: Bir tür ipekli kumaş.

Barçın: Süslü ipek kumaş, Türkleri yöneten yedi hanım hakandan üçüncüsünün adı

Baria: Güzel, tam, muhteşem, üstün.

Barika: Işık, parıltı, şimşek yıldırım parıltısı

Barkan: 1. Çöllerde rüzgarın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan ay biçimindeki minik sahil külle. 2. Hareketli kumul.

Basıra: 1. Gören, görücü. 2. Görme gücü, görüş. 3. Göz.

Basiret: 1. Uzağı görme, seziş, sezgi, uyanıklık. 2. Anlayış, kavrayış.

Basriye: Görme ile ilgili olan.

Başak: Tahılların tanelerinin bulunmuş olduğu kısım

Başar: Başarıya ulaşmış ol anlamında

Başaran: yapacağı işte başarıya ulaşan işi ihtiyaç duyulan halde bitiren, meydana getiren, Amacına ulaşan; becerikli

Başarı: başarmak eylemiyle ortaya konulmuş olan iş, başarılan iş

Başay: Birinci, ilkay.

Başçık: Çiçeklerin adam organlarında çiçek tozunu taşıyan torbacık.

Başgöze: akarsuyun çıkmış olduğu yer

Batı: Güneşin batmış olduğu yön ve bu yöndeki ülkeler.

Batıgül: Batı’da açan yetişen gül.

Batıhan: Güneşin batmış olduğu yön ve bu yöndeki ülkeler.

Bayca: Varlıklı, zengin.

Bayça: Varlıklı, zengin.

Baylan: 1. Nazlı, şımarık. 2.Bayla büyüdü bir söylediği iki edilmedi.

Bayzar: Aydınlık, ışıltı.

Bedahşan: Amuderya’nın deposu olan Perc’in yukarı mecrasının sol sahilindeki dağlık memleket.

Bedahşi: Amuderya’nın deposu olan Perc’in yukarı mecrasının sol sahilindeki dağlık memleket.

Karşılık: 1. Kıymet, kıymet. 2. Bir şeyin yerine verilen, yerini tutan şey, karşılık.

Beder: 1. Süs, bezek. 2. Nakış, kumaş nakışı.

Bedia: Güzellik, üstün kıymetli olan.

Bediha: Beğenilen, takdir edilen.

Bedihe: 1. Başlangıç. 2. Güzel söz.

Bedil: Candan, gönülden

Bedinur: Güzellik, üstün kıymetli olan hanım

Bediran: 1. İşleri fena yönetim eden. 2. Hovarda hanım.

Bedirnisa: Ay benzer biçimde güzel hanım.

Bedis: 1. Süs, bezek; nakış. 2. Fotoğraf, heykel, biçim. bk. Bediz

Bediz: Açık, belli, görünen; süs bezek, bediş.

Bedran: Hoş, latif.

Bedreka: Kılavuz, yol gösterici.

Bedreke: Yol gösteren, kılavuz.

Bedriye: Ayın on dördüncü geceki haliyle ilgili.

Bedrunnisa: Dolunay yüzlü hanım.

Begüm: Hanımefendi.

Begüm / Begün: Saygıdeğer hanım

Begün/ Begüm: Saygıdeğer hanımefendi

Behice: Güleryüz.

Behin: İyinin iyisi

Behire: 1. Hayırlı ve iyiliksever, asil hanım. 2. Şişmanlık yüzünden yür

Behiye: Güzel, hoş, çekici

Behmar: Fazlaca ziyade, fazla.

Behnane: 1. İyi huylu hanım. 2. Güler yüzlü kdaın.

Behra: Onun için, ondan dolayı, onun yardımıyla.

Behrem: Asfur çiçeği kırmızı gül.

Bekem: sağlam, dayanıklı kırmızı boya ağacı

Beken: Dayanıklı, kuvvetli.

Bekriye: 1. Her şeyin evveli, ilk çocuk. 2. Genç ve taze kız. 3. Dişi deve yavrusu.

Belçim: Çim yaprağı.

Belçin: Dağ gülü.

Belde: Memleket, kent, kasaba

Belemir: Peygamber çiçeği, mavikantaron olarak malum çiçek

Belen: İki dağ arasından geçen yol, geçit; tepe, yüksek yer, üstü yassı tepe.

Beler: beleme işini yapar, evladı kundaklar, sarıyor sarmalar anlamında bir ad;

Belfin: Kar tanesi

Belfü: Kar tanesi

Belgi: İşaret

Belgin: Kati, tam, kusursuz.

Belgün: Aydınlık gün

Belhi: Belh şehrine mensup (Afganistan).

Belik: Saç örgüsü

Belin: Korku, şaşkınlık, şaşkınlık

Belinay: Ayın gölün yüzeyine yansıması, peygamber çiçeği.

Belis: Aşkın ilk meyvesi.

Belit: Kendiliğinden apaçık ve bundan dolayı diğeri önermelerin ön dayanağ

Beliz: İşaret ve iz.

Belkıs: Efsanevi kraliçe

Belma: Uysal, sakin.

Belmen: Fazlaca güzel hanım.

Belur: Billur, billurdan olan

Benal: ben-al

Benan: Parmakla gösterilecek kadar güzel.

Benay: Fazlaca güzel, ay yüzlü, ay benzer biçimde parlak.

Bende: 1. Bağlanmış kimse, esir. 2. Kul, köle. 3. Yürekten bağlı. 4. Büyük aşkla seven.

Benek: 1. Herhangi bir şey üstündeki küçük kir, nokta. 2. Güneş lekeleri yör

Benevşe: 1. Menekşe. 2. Mor renk.

Bengi: Sonsuz

Bengigül: Sonsuza dek güzel olarak duracak olan.

Bengisu: İnsana ölmezlik verdiğine inanılan su, Abı – yaşam

Bengu: Ebediyet.

Bengü: Sonsuz, sonsuz, sonu olmayan.

Bengühan: Hükümdarlığı devamlı olan.

Bengül: Gül benzer biçimde

Benian: “Beni anımsa” anlamında kullanılan bir ad.

Benice: Ölümsüz, sonsuz

Beniz: Yüz

Benli: Vücudunda ben bulunan.

Benligül: Vücudunda ben olan güzel.

Benna: Yapı meydana getiren, mimar, kalfa, dülger.

Bennu: Düşsel bir kuş.

Bennur: Ben nur benzer biçimde parlak ve güzelim anlamında kullanılan bir ad.

Bensu: Su benzer biçimde aziz kişilik

Berca: Yerinde tam doğru ve münasip. Hanım ve adam adı olarak kullanılabilir.

Berce: Şiirdeki en anlamlı, en kolay anlaşılır, en güzel mısra

Berceste: 1. Seçilmiş, beğenilmiş. 2. Hoş, güzel.

Bercis: 1. Jüpiter gezegeni. 2. Fazlaca süt veren deve.

Berçin: Toplayıcı.

Bolluk: 1. Bolluk. 2. Meymenet, mutluluk, mutluluk, Tanrı vergisi.

Beren: 1. Kuvvetli, güçlü 2. Akıllı, zek, . 3. Tanınmış, meşhur.

Berfin: Kar benzer biçimde beyaz.

Berfu: Kar tanesi.

Bergin: Kuvvetli, sağlam.

Bergüzar: Anılmak için verilen şey.

Bergüzin: Seçkin, beğenilmiş makbul.

Beria: Güzellik ve olgunlukta akranlarından üstün olan.

Berika: Şimşek ışıltısı.

Beril: Mavi yeşil renkli kıymetli bir madendir. Arınmış, aklanmış.

Berin: Manen devasa yükseklikte

Berin, Berrin: En yüksek, en yüce

Berire: İnam ve kayra sahibi. Saliha ve vazifesini meydana getiren hanım.

Beritan: Yayla kızı.

Berivan: Dağda açan çiçek.

Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.

Berka: Şimal Afrika’da eski bir kent. Hanım ve adam adı olarak kullanılır.

Berke: Zerdali, kayısı, kamçı, sopa

Berkiye: Şimşek benzer biçimde, parlak.

Bermude: Nesne, şey.

Berna: Gençlik, dirilik, enerji, delikanlı.

Berra: 1. Hayırsever. 2. Bolluk ve bolluk getiren.

Berrak: Duru, temiz, saydam

Berraka: Aydınlık görünüşlü güzel hanım.

Berran: Keskin, kesici

Berre: Temizleyici, arındırıcı.* (*Peygamberimiz hanımlarından ikisinin ilk isimlerini değiştirmiştir. Biri Cüveyriye, diğeri Zeynep Binti Cahş annemizdir. Her ikisinin ilk adları “Berre” idi. Ek olarak üvey kızının adı da “Berre” iken onu “Zeynep” olarak değiştirmiştir. Berre manası temizleyicidir. Sadece ” o kendi nefsini temizler” diyerek kibir ve gurura sebep olmaması için değiştirmiştir.)

Berrin: Karada yaşayan, yüksek yüce

Berru: İyilik eden, iyiliği ve mükâfâtı oldukca olan, sözünü yerine getiren.

Bersu: Suyun berrak hali.

Berşan: Bir peygamberin din ve kitabını kabul eden şahıs. Ümmet.

Berşe: Hep, tüm, oldukca.

Berzen: Yöre, mahalle, yol.

Besalet: Korkusuzluk, yüreklilik.

Besamet: Güler yüzlülük, şenlik.

Besime: Tebessüm eden, gülen

Besisu: Bitkilerin damarlarında dolaşan besleyici su

Besra: Seçkin kimse, dürüst insan.

Beste: Ezgilerin örneksiz dizimi

Bestegül: Gül kadar güzel ve duygulu

Bestenigar: Türk müziğinde bileşik bir makam

Beşaret: 1. Müjde, muştu, iyi haber. 2. Güler yüzlülük, gülümseme.

Beşgül: Beş tane gül.

Beşire: 1. Müjde getiren, müjdeci. 2. Güler yüzlü, güleç.

Beşuş: 1. Okşadıkça süt veren deve. 2. Araplarca oldukca meşhur ve meş’um bir karı.

Betigül: Gül yüzlü.

Betigün: Aydınlık yüz

Betim: 1. Bir nesnenin kendine özgü emarelerini tam ve açık bir halde, söz ya da yazıyla anlatma, tasvir. 2. Herhangi bir şeyin resmi ya da heykeli.

Betül: Namuslu, temiz, iyi.

Betül / Betil: Adam eli degmemis, erkekten uzak yasayan, namuslu kadin, Temiz, iffetli

Betül, Betil: Erkeklerden çekinen namuslu hanım, Hz. Meryem ve Hz. Fatma`nın öteki adları

Betülay: Namuslu, iffetli, ay benzer biçimde güzel kadun.

Beyan: 1. Bildirme, söyleme, izahat. 2. Belagat ilimlerinden ikincisi. 3. Belli apaçık.

Beyaz: Pür, saf, temiz. Beyaz renk adı

Beyda: Tehlikeli yer, mevkii. Mekke ve Medine arasındaki bir çöl

Beyhan: Beylik yöneticisi

Beylem: Açılmamış pamuk kozası, çiçek buketi.

Beysu: Kuvvetli akan su.

Beysun: Nazik insan.

Beytiye: Eve ilişik, evle ilgili.

Beyza: Bembeyaz. Saf, günahsız, katıksız

Beyzanur: Işık saçan nur. Bembeyaz ışıklı.

Bezen: Süs, benek, zinet.

Bezmialem: Dünya meclisi, söyleşi toplantısı. Bezmi Evren Sultan. Sultan Abdülmecid’in anası.

Bidayet: Başlama, başlangıç.

Bige: Evlenmemiş, bakire hanım.

Bigül: Gülmesi temenni edilen

Bihruz: İyi gün, güzel gün anlamında. Bihruze Hatun Şah İsmail’in zevcesi. Çaldıran’da yenilip her şeyini bırakan Şah İsmail’in zevcesi.

Bihter: En iyi, daha iyi, pekiyi

Bihterin: En iyi, pek iyi.

Bike: Evlenmemiş, evladı olmamış hanım

Bike / Bikem: Hanım, hanım

Bikem: Hanım, hanım

Bikem/ Bike: Hanım, hanım

Bilay: Ay benzer biçimde asil ol.

Bilcan: Bilgili dost

Bilge: Bilgili, ahlaklı, derin informasyon sahibi kimse.

Bilge Hatun: Kutluk Han’ın anası. Türk hükümdarı (VIII.yy-).

Bilgehatun: KuÜuk Han’ın anası. Türk hükümdarı(VIII.yy).

Bilgem: Bilgili, ahlaklı

Bilgen: Bilen, bilgili

Bilgesu: Bilge ve su isimlerinin birleşimden oluşmuş.

Bilget: Havadis, bilgi

Alim: Bilgili şahıs (alim, karşılığı olarak da kullanılmaktadır)

Bilginur: Bilginin ışığı, bilginin aydınlığı.

Bilgiser: Bilgili şahıs (alim, karşılığı olarak da kullanılmaktadır)

Bilgiye: Bilgili şahıs (alim, karşılığı olarak da kullanılmaktadır)

Bilgün: Bilgili şahıs (alim, karşılığı olarak da kullanılmaktadır)

Bilhan: Fazlaca bilgili

Billur: Kristal, saydam

Bilnaz: Fazlaca naz eden

Bilnur: Bilge şahıs

Bilsen: Kendini bil.

Binay: Bin tane ay.

Bingül: Bin tane gül.

Bingün: Bin tane gün.

Binhan: Hanların hanı.

Binnaz: Fazlaca nazlı

Binnur: Fazlaca ışıklı, aydınlık

Biray: Ay benzer biçimde tek, benzeri olmayan

Birbet: Yüzü benzersiz

Bircan: Biricik ve cana yakın.

Birce: Biricik, bir tanecik

Bircis: Gezegen, Jüpiter, satın alan yıldızı, bercis.

Birçe: Biricik, eşi benzeri olmayan

Birdem: Doğduğunda alınan ilk nefes

Birgen: Yalnızlığı seven, yalnızlığa alışık

Birgi: Batı Anadolu’da İzmir ilinin Ödemiş kazasının merkezi, Bozdağ eteklerinde kurulmuştur.

Birgül: Tek ve benzersiz gül.

Biricik: Tek olan, benzeri olmayan

Birim: Bir tanem, biriciğim

Birke: Suların biriktiği yer.

Birma: Çin Hindi’nde bir yer. Birmanya diye de tanınır. Birmanya müslümanları ülkelerinin % 30’una ulaşmışlardır.

Birsel: Bir sel şeklindesin, bir selsin.

Birsen: Yanlızca sen.

Birsev: Tek sevgili.

Birsin: Biriciksin, teksin, eşin benzerin yok

Birsu: Hususi bir su biricik su benzer biçimde.

Birşah: Bir olan şah, hükümdar.

Birşen: Luğu benzeri olmayan, tek olan.

Birtek: Eşi benzeri, ikincisi olmayan, biricik; oldukca sevilen; bir ve tek olan.

Biryar: Tek sevilen

Bitengül: Güllerin bitmesi.

Boysel: Uzun boylu.

Nahiye: Çoğu zaman, geniş verimli bakımlı alanlara verilen ad (Köşe bucaktaki anlamı benzer biçimde)

Buçe: Gökten düşen ilk kar tanesi, bununla beraber cennette bulunan sarmaşığın adı.

Bueda: Nazlılığıyla malum

Bugül: İşte güzelliğin ta kendisi anlamında

Buğçe: Cennette bulunan sarmaşığın adı bununla beraber yere düşen ilk kar tanesi.

Buğday: Tohumu ekmek yapımında kullanılan nebat ve aynı bitkinin başağı

Buğlem: Cenneti müjdeleyen melek.

Buğu: Bir cisim üstünde ince katman durumunda yoğunlaşmış sıvı

Buhayra: 1. Minik deniz. 2. Mısır’m kuzeybatısında bir kent.

Buka: 1. Ülke, yer. 2. Büyük bina. 3. Ben, benek. Buka Han Altınordu devletinin Bayagut boyundan Nogay Yarguçi adlı prensin oğlu.

Buket: Çiçekler topluluğu

Bukle: Kıvrılmış, lüleli saç.

Bukra: Sabah.

Bulca: Bulunmuş bir halde.

Bulem: Cenneti haber veren melek

Bulut: Su buharlarının yoğunlaşmasıyla meydana gelen ve gökyüzünde mahiyetine gore değişik yükseklikte bulunan hava hacmi.

Burcay: Kale burcundan görülen ay

Burcu: Güzel koku, güzel kokan.

Burçak: Baklagillerden bir bitkidir.

Burçay: Kale burcundan görülen ay

Burçe: Minik ekip yıldızı.

Burçin: Dişi geyik

Burfe: Aden meyvesi

Burkan: Uygur Türklerinin Budaya verdikleri ad. – İsim olarak kullanılmaz.

Burkhan: Put, heykel, Buda heykeli. – İsim olarak kullanılması yanlıştır.

Buse: Öpücük.

Busenur: Nurlu öpücük.

Buyan: 1. Mutluluk, uğur, şans. 2. İyi biliş, sevab.

Büge: Bent, su benti

Büke: Bilgili, akıllı, parlak zeka

Bükem: Zekice davranışları olan

Büklüm: Bükülmüş kıvrılmış şeylerin oluşturduğu halka.

Büküm: Bükme eylemi

Bülbül: 1. Sesinin güzelliğiyle meşhur ötücü kuş. 2. Sesi oldukca güzel olan kimse. Bülbül Hatun Bayezid H.’in eşi.(Öl. Bursa 1515). Şehzade Ahmed’in anası.

Bürçin: Geyik, dişi geyik. bk. Burçin

Bürge: Canlı, taşkın, coşkun

Bürke: 1. Martı. 2. Havuz, gölcük.

Bürran: Keskin olan

Büşra: İyi haber

Büte: Fidan.

Büteyra: 1. Güneş. 2. Sabah.

Büyüm: Büyüleyici, esrarengiz güzel