Annelerimizin En Çok Kullandıkları 10 Klasik “Anne Cümlesi”

Ergenlik çağında anne ile çocuk arasında çıkan çekişmeleri eminim hepimiz yaşamışızdır. O zamanlar bu duruma üzülüp sinirlensekte şimdilerde anlatıp anlatıp gülüyoruz. Her annenin kullanmaktan çekinmedi hatta keyif aldığını düşündüğüm bazı klasik cümleler vardır.

1-Ayağına çorap giy.

Annelerin en büyük korkularından biri de çocuklarının üşütmesi ve hasta olmasıdır. Yaz sıcağında bile çorap veya atlet giyme tavsiyesinde bulunabilirler. Şaşırmayın.

2-Gece yatmak bilmez, sabah kalkmak bilmez.

Her akşam “yat artık” demekten, her sabah “kalk artık” demekten bıkan annelerin isyan cümlesidir bu. Gençlerin duymaktan bıkmadıkları annelerin ise artık söylemekten sıkıldıkları bir cümle.. Bu cümle biz gençler gece erken yatmadıkça, devam edecek bir ritüel.

3-Üf denmez anneye!

‘Üf denmez anneye’ diyerek aslında canım annelerimiz anneler her şeyin en iyisini bilir der. Öyle of, pof, üf denilmez anneye. Bir şeye izin vermediyse mutlaka senin hayrınadır.

4-Nereye koyduysan ordadır!

O karmançorman odada siz, size ait bir şeyi bulamazsınız, ancak anneniz eliyle koymuş gibi pat diye bulur.

5-Başkasının annesi olucam valla, nasıl şansım var benim ya!

Bir çocuğun duymak isteyeceği en son cümledir. Ama şaka şaka, annenin gönlü el vermez ki

6-Başkalarının çocukları annesinin gözünün içine bakar, bizimki sözümü bile dinlemiyor.

Özellikle ev işi yapmayan kızlar için biçilmiş kaftan olan bu cümlede annelerimiz, her zaman olduğu gibi haklı 🙂

7-Sen benim gibi anneyi zor bulursun, öpte başına koy.

Annenizin yaptığı küçük bir şeyden dolayı isyan etmeyin, çünkü o yine haklı.. Onun gibi anne bulamazsınız

8-Sınavda da sorarlar o Facebook’u, Twitter’ı falan

Akıllı telefonlar çıktı çıkalı, bu cümleyi sadece çocuklar değil herkes duyuyor

9-Sen nerdesin hala, saat kaç oldu?

Saat 10’da eve gelicem demişti. Bişey mi oldu acaba? Dur bi arayayım şu çocuğu..

-Nerdesin sen?

10-Yersin yersin hadi bi’ kaşık daha, benim hatırım için.

Hatrı büyüktür, tartışılmaz, doydum diye bir şey yok, bir kaşık daha yersin mecbur.