Çara Karşı Bolşevik Devrimi 1917 Moskova

“Ekselansları, neticelerini göremeyeceğimiz olayların arifesindeyiz… Her şey öyleki gösteriyor ki, en tehlikeli yolu seçtiniz: Duma’yı dağıtmak… Şuna inanırım ki, üç haftadan daha kısa bir süre içinde bir devrim gerçekleşecek ve her şey yerle bir olacak. Siz de yönetimi kaybedeceksiniz.”

Rusya’da devrim zamanı vardığında ülke harp ve ekonomik zorluklar yüzünden oldukça umutsuzdu. Çar II. Nikola’nın danışmanlarına nazaran yönetimi Duma’ya bırakmalıydı. Eğer “Diktatör Çar” (Bolşevikler bu şekilde görüyordu) yönetimden alınırsa, halk meclisi Duma yönetimi ele alıp Bolşeviklerin isyan için öne sürdükleri sebepleri ortadan kaldırabilecekti.

Sadece Nikola kendini demir yumruklu bir diktatör şeklinde görmüyordu. 1905’de Batı’dan gelen liberal seslere kulak verdi ve halkın seçtiği bir parlamento olan Duma’yı kurdu. Böylece kendi yetkileri azalmıştı. Muhalif politik partiler ve sendikaların  kurulması da yasallaştı. Böylece Rusya’nın bu periyodu rahat atlatacağını düşünmüştü.

1917 Şubatına gelindiğinde ekmek kıtlığı, grevler, lokavtlar ve gösteriler her insanın Rusya’nın düzensizlik uçurumunun kenarında bulunduğunu düşünmesine yol açıyordu. Ordunun başındakiler iki seçenekleri bulunduğunu görmüş oldu; ya halkın üstüne asker gönderilecek ve ayaklananlar bastırılacaktı ya da Duma ile ortaklık içinde politik bir çözüm bulunacaktı. İkinci alternatifi kullandılar ve Duma da kendine nazaran bir çözüm önerdi.

Çarın tahttan inmesini ve tüm yetkinin Duma’ya verilmesini teklif ettiler.
Bunun isyanı engelleyeceğini söylüyorlardı. Teklif Nikola’ya ulaştırıldı. Nikola ilkin buna karşı çıkıp, Duma’yı dağıtmakla tehdit ettiyse de, vakası onların açısından görmesi sağlandı. Kendinde ve oğlunda olan yönetim hakkından feragat ettiğini deklare etti. Böylece Rusya’da Romanov hanedanı son bulmuş oluyordu.

Nikola tüm aile üyeleriyle buluştu ve ev hapsine alındı. Duma yönetimi Çarın güvenliği mevzusunda güvence vermişti. Rusya artık bir monarşi değildi, ek olarak Duma dağılmış ve yerine, orduyla ortaklık içinde bir ihtilal planı hazırlamış eski Duma üyelerinden oluşan bir meclis gelmişti. Karşılarına çıkacak kimse kalmamıştı… Bolşeviklerden başka. Sadece onlar da lidersiz ve Örgütsüzdü. Duma birkaç eleştiri hata yapmış oldu. Kısa bir süre sonrasında da bu hatalarının cezasını çekmeye başladılar.

İlk olarak, kendi güdümlerindeki basının yazdıklarına hakikaten de inanmaya başladılar. Kendilerinin halkın meclisi olduğuna inandılar, dahası halkın da bu şekilde düşündüğünü sandılar.

İkinci olarak, hakikaten de Rusya’nın diğeri Avrupa devletleri şeklinde bir anayasa devleti olması gerektiğine inanıyorlardı. Gerçekte Çarın yönetimindeki Rusya acı çekiyordu. I. Nikola ve Büyük Petro şeklinde geçmişteki Çarlar büyük adamlardı sadece Çarın yönetiminde köylülerin şikayetleri büyüktü. Başka seçenekleri olmadığından katlanıyorlardı. Senelerce devam eden monarşi döneminde insanların toplumsal statüleri olduğu şeklinde kalmıştı. Çar olmadan her şey havada duracak gibiydi. İnsanlar boyun eğecek bir otoriteye alışmıştı.

Üçüncüsü ve en önemlisi ise, Duma üyelerinin belirli bir planı olmamasıydı. İktidara sahiptiler fakat bununla ne yapacaklarını bilmiyorlardı. Netice olarak Bolşevikler de bu durumdan yararlanmaya hazırdı. Aynı senenin Nisan ayında Lenin Rusya’ya döndü, Ekim ayında da içeride hükümetin toplantı yapmakta olduğu Kışlık Saray’ın etrafı sarılarak yönetim Bolşeviklere devredildi. Duma’nın bulmuş olduğu çözüm geçici olarak iyi bir çözümdü, sadece altı aydan kısa bir süre içinde, bu fikrin uzun solukta ölümcül neticeleri ortaya çıktı.

II. Nikola yetkilerini bırakmış, Rusya’daki Romanov hanedanı son bulmuş, kendilerine güvenliklerinin sağlanacağı sözü verilmişti. Sadece Rusya, toplumcu bir devlet olacak Sovyetler Birliği haline gelme yolunda ilerliyordu. Tahtı bırakarak engellemeye çalmış olduğu ihtilal tüm gücüyle geliyordu ve daha ilkin verilen hiçbir güvence de işe yaramayacaktı.

Nikola ve ailesi ilkin Sibirya’ya sonrasında da Ural dağları bölgesine gönderildi. Devamlı ev hapsinde tutuluyorlardı. Tahtı bırakmasından sonrasında Çar hep baskı altındaydı.

Ailesinin güvenliği de tehlikedeydi. 1918 Temmuzunda bir buyruk geldi ve Nikola ailesi ile beraber idam edildi.